De ene boer is de andere niet. Waarom scheren bestuurders ze dan toch over een kam? In dit driewekelijks blog onderzoekt Ineke Noordhoff waarom het zo moeilijk is om onderscheid te maken.

Het gelaat van de Friese gedeputeerde spreekt boekdelen als ik hem vraag hoe hij zou reageren als  een Brabantse varkensboer zijn begerige oog laat vallen op een natuurkavel in Gaasterland. ‘Dat zou me wel zorgen baren’, zegt hij dan voorzichtig. Douwe Hoogland heeft net een stuk nieuwe natuur in de Séfonsterpolder te koop gezet. 

Iedereen kan toehappen. Een buurboer bijvoorbeeld. Of een grote melkveehouder van verderop. Ook een grondspeculant kan een bod uitbrengen. Of een Chinese investeerder die naast de Friese  melkveebedrijven die hij heeft aangekocht ook natuurgebieden wil bezitten. Of een boer die elders in het land een intensief vleesveebedrijf heeft en van die duizenden dieren karrevrachten gier overhoudt. Die heeft wel belang bij hectares waarmee hij de bala…

Wij willen onze journalistiek zo open mogelijk houden omdat we onze liefde voor het Noorden graag met iedereen delen. Om deze onafhankelijke journalistiek mogelijk te maken, investeren wij veel tijd. Wij hebben lezers nodig om dit te kunnen blijven doen. Voor slechts €57,50 per jaar kun je ons steunen en krijg je vier keer per jaar ons tijdschrift opgestuurd.