Niet eens een weeffout, maar een principiële fout is het om in het Waddengebied alleen maar uit te gaan van de natuur en niet van de mens, die hier met zijn historie, cultuur, gemeenschap en middelen van bestaan thuishoort en een onuitwisbare stempel op het gebied drukt. Een gesprek met historisch geograaf Hans Renes.

Het Waddengebied is een cultuurlandschap, of nog exacter een ‘maritiem cultuurlandschap’. Het is een term die voor het eerst werd gebezigd, begin jaren negentig, door de Deense archeoloog Christer Westerdahl. Wat hij er mee wilde aangeven was een landschap dat is gevormd door de krachten van natuur en cultuur, maar ook een landschap waarin de middelen van bestaan van de bevolking zowel van het land als uit de zee komen.

Principiële fout
Met die definitie is historisch geograaf Hans Renes (Universiteit Utrecht en Vrije Universiteit Amsterdam) het van harte eens. Dat liet hij al merken in zijn lezing op het wetenschappelijk symposium Waddenland Outstanding eind vorig jaar in Husum, Noord-Duitsland. En hij wil die mening best nog eens kracht bij zetten in zijn werkkamer op De Uithof, het …

Wij willen onze journalistiek zo open mogelijk houden omdat we onze liefde voor het Noorden graag met iedereen delen. Om deze onafhankelijke journalistiek mogelijk te maken, investeren wij veel tijd. Wij hebben lezers nodig om dit te kunnen blijven doen. Voor slechts €57,50 per jaar kun je ons steunen en krijg je vier keer per jaar ons tijdschrift opgestuurd.