Hoeveel oud-gymnasiasten denken nog wel eens als zij de zee zien: Thalassa, thalassa! De soldaten van Xenophon riepen dat uit toen ze na zware marsen door vijandelijk gebied eindelijk de Zwarte Zee, hun verlosser, bereikten. Soms gaat die kreet door mij heen, zelfs als ik over de top van een hoge dijk de zee zie. Deze wandeling bespreekt een tocht over de zeedijk van Wierum naar Lauwersoog. Een soort vertraagde hordenloop over houten hekken, waarbij de groeven van mijn bergschoenen zich in een mum van tijd vullen met verse en gedroogde schapenstront. In gedachten ga ik terug naar een wadlooptocht, die ik ooit liep van Pieterburen naar Schiermonnikoog. Ook een dag in augustus. We waren nog niet op de zandplaten aangekomen, maar ploeterden moeizaam door het slik. De lucht werd donkergrijs…
Wij willen onze journalistiek zo open mogelijk houden omdat we onze liefde voor het Noorden graag met iedereen delen. Om deze onafhankelijke journalistiek mogelijk te maken, investeren wij veel tijd. Wij hebben lezers nodig om dit te kunnen blijven doen. Voor slechts €52,50 per jaar kun je ons steunen en krijg je vier keer per jaar ons tijdschrift opgestuurd.
