Dineren in de halfronde serre van hotel-restaurant De Jufferen Lunsingh in Westervelde is wel heel letterlijk eten in Drenthe. Pal voor je neus grazen de schapen, links staat een paard aan de rand van een dobbe, rechts zijn weilanden omzoomd door eeuwenoud geboomte. Drenthe op de rand van je bord! Op deze zondagavond in de laatste week van maart zit de serre gezellig vol en terwijl de schemering daalt over dit pittoreske stukje Drenthe verschijnt het ene heerlijke gerecht na het andere. Over de dobbe hangt een zware boom die ooit is omgevallen maar na jaren besloot toch maar weer omhoog te groeien. De vensters vormen landschapjes uit voorbije tijden. Alleen het roodwitte lint voor de schapenwei detoneert. Dat heeft dan ook alles te maken met het heden, met de heersende mond- en klauwzeerepidemie.

‘Het Witte Huis’ wordt het genoemd in Westervelde, die wat vreemde vierkante witte aanbouw met zijn halfronde serre aan de van oorsprong zeventiende-eeuwse boerderij van de familie Tonckens. Rond 1900 wilde de toenmalige eigenaar, die het tot burgemeester had geschopt, zijn nieuwe status etaleren door het schuine dak van het voorhuis te vervangen door een voorname rechthoekige opbouw met een plat dak en grote ramen. Hij liet het geheel wit bepleisteren en al gauw sprak de omgeving van Het Witte Huis. Het lag dus voor de hand dat de 37-jarige Wyncko Tonckens die naam zou kiezen toen hij drie jaar geleden de inmiddels vervallen boerderij aankocht en er een hotel-restaurant van ging maken. Maar hij koos voor De Jufferen Lunsingh, ter nagedachtenis aan de vijf ongetrouwde zusters die in de …

Wij willen onze journalistiek zo open mogelijk houden omdat we onze liefde voor het Noorden graag met iedereen delen. Om deze onafhankelijke journalistiek mogelijk te maken, investeren wij veel tijd. Wij hebben lezers nodig om dit te kunnen blijven doen. Voor slechts €57,50 per jaar kun je ons steunen en krijg je vier keer per jaar ons tijdschrift opgestuurd.