De noordzijde van de stad Groningen lijkt op een postmoderne stuwwal met flats als een geordend groepje zwerfkeien. De stad is over het platteland gelopen en heeft daarbij steeds een nieuwe harde grens bevochten. De kolonisatie ging schoksgewijs en als de veroverring eenmaal daar was, herinnerde maar weinig aan het weideland van weleer. Na de verovering ontstond een status-quo van een paar jaar. De kolonisatie gaat door tot de stad raakt aan de slagaders van het omliggende land. Het historische wierdenlandschap wordt te waardevol geacht om op te offeren voor de expansie van de stad. Een uitbreiding zoals de wijk langs het Reitdiep is de laatste stuiptrekking van de strijd tussen stad en platteland aan deze kant van stad.
Gent kent geen scheiding tussen stad en platteland. De bordjes die…
Wij willen onze journalistiek zo open mogelijk houden omdat we onze liefde voor het Noorden graag met iedereen delen. Om deze onafhankelijke journalistiek mogelijk te maken, investeren wij veel tijd. Wij hebben lezers nodig om dit te kunnen blijven doen. Voor slechts €52,50 per jaar kun je ons steunen en krijg je vier keer per jaar ons tijdschrift opgestuurd.
