De regen valt met bakken uit de hemel maar Indira Siahaya (18) blijft, nadat ze haar mountainbike heeft gestald bij het hek, maar doorpraten over wat ze een paar uur daarvoor thuis de centrale plek in 'een van de leukste tijden van mijn leven' heeft genoemd. Ze lijkt totaal vergeten hoe ze zich die morgen thuis tegenover mij heeft zitten opwinden over het steeds meer inkrimpen van het buitengebied rond Oosterwolde (Fr.). Eindeloos zwierf ze daar als kind rond.

‘Tweemaal niks!…’ is haar commentaar en ze trekt een vies gezicht. Het begint te motregenen als we door wat nieuwbouwbuurten fietsen op zoek naar de nieuwe plek die de gemeente Oost-Stellingwerf ‘haar’ Boer Gerrit heeft toegewezen. Een stief kwartiertje fietsen, Oosterwolde uit over Prandinga, een smalle geasfalteerde weg. Dan linksaf, een ree van steenslag op. Tussen al fors opgeschoten eikenhakhout een erf met betonplaten. Een vrijstaand modern huis, een draadsculptuur van een paard in galop op de zijgevel. Verbonden met een grote groenmetalen paardenstal. Weer die misprijzende trek op Indira’s gezicht. Ze zegt dat ze hier drie jaar geleden voor het laatst is geweest…
‘De oude boerderij veel dichter bij ons huis aan de Rozendaal, met de grote houten hanebalken, dat was pas iets. K…

Wij willen onze journalistiek zo open mogelijk houden omdat we onze liefde voor het Noorden graag met iedereen delen. Om deze onafhankelijke journalistiek mogelijk te maken, investeren wij veel tijd. Wij hebben lezers nodig om dit te kunnen blijven doen. Voor slechts €52,50 per jaar kun je ons steunen en krijg je vier keer per jaar ons tijdschrift opgestuurd.

Trefwoorden