Ameland krijgt extra zand. Bodemdaling binnen de grenzen. Tijdelijk boorplatform bij Ameland. Drie berichten die half mei - toeval of niet - min of meer tegelijk zelfs landelijke aandacht kregen. Niet alles kwam even goed uit de verf.

Om te beginnen de zandsuppletie ter hoogte van midden-Ameland. Rijkswaterstaat stort daar een half jaar lang vijf miljoen kubieke meter zand op strand en vooroever. Doel is om het eiland mede in verband met de stijgende zeespiegel te beschermen tegen stormen en golven. De natuur wordt zoveel mogelijk ontzien. De Waddenvereniging kan ermee leven. Onderbelicht bleef dat de suppletie ook dient om de bodemdaling door gaswinning op te vangen. Circa vier procent van de hoeveelheid aan te brengen zand is hiervoor bedoeld, aldus slechts een voetnoot in de suppletiebeschikking van Verkeer en Waterstaat. Gaswinning dus. De NAM plaatste twee kilometer uit de kust ter hoogte van Ameland-Oost een extra boortoren om vanaf half mei een tot dusver onberoerd gasveldje te exploiteren. Het platform is ‘goed zichtbaar vanaf Ameland en bij helder weer zelfs vanaf de Friese kust,’ verontschuldigt zich de NAM. De onderneming realiseert zich dat de installatie ‘vervelend kan zijn’ voor de bewoners en bezoekers van Ameland. Alles wordt gedaan om de overlast te beperken, aldus de NAM. Geen woord over (extra?) bodemdaling. De onafhankelijke commissie die de bodemdaling monitort meldde eveneens half mei dat de gevolgen van de gaswinning ook in 2009 ‘binnen de vastgestelde grenzen’ bleven. Niet meer dan enige tientallen centimeters kortom. Onzeker is de commissie echter nog over het meten van de gevolgen voor de natuur. Droogvallende platen, bodemdieren en vogelaantallen worden weliswaar bekeken maar het ontbreekt aan voldoende samenhang. Integrale conclu-sies ten aanzien van de natuur zijn daarom nog niet goed mogelijk.

Trefwoorden