Ik ben in de stad geboren, dacht er nooit weg te gaan en toch heb ik mijn plek gevonden in een Fries gehucht. Mijn stadse vrienden denken dat ik in Denemarken woon. Een zenuwenlijder was ik. Dat is voorbij. Wanneer ik vanuit de Randstad naar huis rij, daalt de rust over mij. Voorbij Hoorn wordt de wereld steeds leger. Op de Afsluitdijk zie ik palingvissers hun fuiken legen, witte en bruine zeilen vegen de horizon. Soms klotst het stormende schuim hoog tegen de basaltblokken, kruiend ijs was er ook al eens. Ontelbare malen heb ik die dijk al genomen. Nog even, Harlingen, voorbij Franeker de volgende afrit, nog een klein stukje en dan rij ik in Schingen naast het kerkje mijn flauw afbuigend pad op. Honderd meter van de brievenbus aan de weg tot het met oude rode pannen gedekte afdakje voo…
Wij willen onze journalistiek zo open mogelijk houden omdat we onze liefde voor het Noorden graag met iedereen delen. Om deze onafhankelijke journalistiek mogelijk te maken, investeren wij veel tijd. Wij hebben lezers nodig om dit te kunnen blijven doen. Voor slechts €52,50 per jaar kun je ons steunen en krijg je vier keer per jaar ons tijdschrift opgestuurd.
