Dolblij was Lenie ’t Hart toen haar zeehondencrèche vorig jaar 30 duizend euro kreeg van RWE-Essent. Ook tevreden met de energiereus: FC Groningen. De (financiële) samenwerking bevalt de club goed.
Vrij Nederland schreef eerder kritisch over de sponsoractiviteiten van het Duitse RWE, sinds twee jaar eigenaar van Essent. De ‘RWE-lobby’ om ‘Groningse zieltjes’ met geld te ‘paaien’ en ‘rijp te maken’ voor de komst van zijn kolencentrale(s) in de Eemshaven draait volgens het weekblad ‘op volle toeren’.
Vrij Nederland schreef eerder kritisch over de sponsoractiviteiten van het Duitse RWE, sinds twee jaar eigenaar van Essent. De ‘RWE-lobby’ om ‘Groningse zieltjes’ met geld te ‘paaien’ en ‘rijp te maken’ voor de komst van zijn kolencentrale(s) in de Eemshaven draait volgens het weekblad ‘op volle toeren’. De landschappelijke en ecologische gevolgen van de centrales zijn immers groot en omstreden. Geen enkel ander Waddenplan haalt het qua omvang en kosten bovendien bij de bouw van deze energiecomplexen.
RWE-spindoctor en PvdA-bestuurder Dig Istha weersprak trouwens de kritiek. Het geld voor de zeehonden was een gift zonder enige vorm van tegenprestatie. En het ‘partnerschap’ met FC Groningen past in het RWE-beleid om óók te investeren in sociaal-culturele projecten. Toch wringt er iets….
Dolblij was Lenie ’t Hart toen haar zeehondencrèche vorig jaar 30 duizend euro kreeg van RWE-Essent. Ook tevreden met de energiereus: FC Groningen. De (financiële) samenwerking bevalt de club goed.
Vrij Nederland schreef eerder kritisch over de sponsoractiviteiten van het Duitse RWE, sinds twee jaar eigenaar van Essent. De ‘RWE-lobby’ om ‘Groningse zieltjes’ met geld te ‘paaien’ en ‘rijp te maken’ voor de komst van zijn kolencentrale(s) in de Eemshaven draait volgens het weekblad ‘op volle toeren’.
Vrij Nederland schreef eerder kritisch over de sponsoractiviteiten van het Duitse RWE, sinds twee jaar eigenaar van Essent. De ‘RWE-lobby’ om ‘Groningse zieltjes’ met geld te ‘paaien’ en ‘rijp te maken’ voor de komst van zijn kolencentrale(s) in de Eemshaven draait volgens het weekblad ‘op volle toeren’. De landschappelijke en ecologische gevolgen van de centrales zijn immers groot en omstreden. Geen enkel ander Waddenplan haalt het qua omvang en kosten bovendien bij de bouw van deze energiecomplexen.
RWE-spindoctor en PvdA-bestuurder Dig Istha weersprak trouwens de kritiek. Het geld voor de zeehonden was een gift zonder enige vorm van tegenprestatie. En het ‘partnerschap’ met FC Groningen past in het RWE-beleid om óók te investeren in sociaal-culturele projecten. Toch wringt er iets. Niet vanwege RWE’s sponsoractiviteiten. Tientallen bedrijven treden op als sponsor en RWE is in dat opzicht slechts een bescheiden partij: het subsidiebudget van de onderneming bedroeg volgens Sponsor Magazine in 2008 circa 1,1 miljoen euro.
Wel kun je je afvragen of RWE open genoeg is over bijvoorbeeld het beoogde effect van sponsoring in het gebied rond de Eemshaven. Menig particulier initiatief daar (scouting, voetbal, evenementen, exposities) kreeg de afgelopen jaren vanuit het RWE Cultuurfonds bedragen van enkele duizenden euro’s. Op vragen hierover volgt echter geen reactie. Hoeveel projecten heeft RWE tot nu toe gesteund en welk bedrag is ermee gemoeid? Hoe lang blijft RWE als sponsor actief in de regio? Kun je bij het cultuurfonds ook nog aankloppen na 2013, als de nieuwe centrale klaar is?
De website van de firma levert evenmin veel duidelijkheid. Onder het kopje ‘cultuurfonds’ meldt RWE summier dat het zijn ‘positie’ in de gemeenten Eemsmond, Delfzijl, Appingedam en Loppersum ‘ook maatschappelijk’ wil ‘onderstrepen’. Op ‘beperkte schaal’ steunt het daartoe ‘maatschappelijke, culturele of anderzins niet-commerciële projecten’. Wat volgt zijn enkele ‘richtlijnen’ (lees: voorwaarden). Eén beding valt op: een subsidieverzoek valt af als de bijdrage negatief kan uitpakken voor de bouw van de RWE-centrale. Logisch misschien, zo’n voorwaarde, maar dit lijkt wel degelijk op een ‘paaiende’ contraprestatie.