Stefan Nieuwenhuis schrijft een gedicht over een plek waar hij toevallig is beland. Een fotograaf maakt, zonder het gedicht te kennen, een foto van de plek op basis van de opgegeven GPS-coördinaten. Deze keer is het beeld van Marc Knip.
Vroeg dag is een veld waas
in zachte windstille tinten
keurig binnen de norm
die er niet voor niets is – natuurlijk
thuis staan ze in frivole vazen
buiten strak alsof er veel moeite is gestoken
alles precies
alles recht
alles op het gekunstelde af
op de exacte centimeter
het bijna geen natuur mag zijn
keurig, ik zeg het nog maar eens na
ze weten alles van onze landerijen
wat we groeien en voorkomen
of de nevel zoemen kan
en dat op alles wordt toegezien
als de zon doorbreekt glanst het Brussels lelietje
spelen de kinderen niet buiten
