De ultieme watervogel, dat kun je de fuut gerust noemen. Waar aalscholvers na een duik de kant op moeten om hun veren te drogen, en waar eenden, vooral als het koud is, droge voeten verkiezen boven natte, komen futen nooit en te nimmer op het land. Of je zou het vochtige nest van rottende waterplanten, waarop ze hun drie tot zes witte eieren bebroeden, als zodanig moeten bestempelen.
Een fuut in de stadsgracht maakt indruk door de scherpe belijning van kop en dolksnavel, en die prachtige bruinrode kuif en bakkebaarden natuurlijk. We krijgen er meestal niet veel van te zien, maar het futenlichaam als geheel vormt een echte torpedo. Aan buikzijde bedekt door een gladde pels van dicht opeen staande korte zilverkleurige veren, met aan de achterzijde twee krachtige poten met gelobd…
Wij willen onze journalistiek zo open mogelijk houden omdat we onze liefde voor het Noorden graag met iedereen delen. Om deze onafhankelijke journalistiek mogelijk te maken, investeren wij veel tijd. Wij hebben lezers nodig om dit te kunnen blijven doen. Voor slechts €52,50 per jaar kun je ons steunen en krijg je vier keer per jaar ons tijdschrift opgestuurd.
