Noorderbreedte daagt u uit om eens van perspectief te veranderen. Kijk eens als libel.

Hoe ziet de kaart van Noord-Nederland eruit door de ogen van een dier? Vergeet de mensenkaart en kijk met specialisten mee naar een ander land. Ep van Hijum, amateur-bioloog en fotograaf leeft zich in …  in de wereld van libellen. Vlieg met hem mee.

Voordat u libellen vliegend kunt bewonderen hebben ze al een lange levenscyclus achter de rug. De langste tijd verblijven ze als larve in het water en deze periode kan zelfs wel – afhankelijk van de soort – tot vijf jaar duren. Ze beginnen  als eitje en hieruit komt de prolarve die vervolgens vervelt tot een larve. Met een vangmasker grijpen ze prooien: watervlooien, insecten, kleine visjes maar ook soortgenoten. Eten is eten, nietwaar?  De larve vervelt een aantal keren en deze nimf ondergaat al veranderingen die hem voorbereiden op een leven als volwassen libel. Als de larve voldoende is ontwikkeld kruipt hij bij een stengel die uit het water steekt omhoog. De huid barst open en de libel sluipt uit. Na zijn vleugels te hebben opgepompt moet hij zich eerst laten drogen, en dat is de meest kwetsbare periode. Kikkers en padden plukken met hun lange tong de libellen van de stengels en zelfs vogels doen mee met dit verwachte feestmaal. De witte kwikstaart bijvoorbeeld trekt eerst de vleugels van de libelle en eet deze vervolgens op. Als aandenken aan deze schranspartij liggen er soms honderden vleugeltjes aan de waterkant.

Meer lezen? Bestel het decembernummer waarin nog veel meer boeiende verhalen te vinden zijn.

Trefwoorden