Het is nat op het Hogeland.
Akkers staan blank, de sloten en maren kunnen het water niet meer afvoeren.
Door een modderplas bereik ik de voordeur van de zusters Hillegon (1942) en
Titia (1952) Warendorp Torringa, die een boerderij bewonen tussen Warfhuizen en
Zuurdijk. ‘Niks aan’, zegt
Hillegon, terwijl ze een blik werpt op de loodgrijze wolken.
Even later voegt Titia zich
bij ons. ‘Hier wordt gerookt’,
zegt ze, terwijl ze me een tikkeltje uitdagend aankijkt. ‘Dan
is het jammer dat ik mijn sigaartjes niet bij me heb’,
antwoord ik haar. Titia is tenger, vakantiegebruind, geblondeerd, en gekleed in
een skinny jeans. Niet het type struise boerin. Waar zij veelal zwijgt, valt
Hillegon op door haar stem die een diepe, Groningse klank heeft – een baksteenrode klank, zou Gerrit Krol gezeg…
Wij willen onze journalistiek zo open mogelijk houden omdat we onze liefde voor het Noorden graag met iedereen delen. Om deze onafhankelijke journalistiek mogelijk te maken, investeren wij veel tijd. Wij hebben lezers nodig om dit te kunnen blijven doen. Voor slechts €52,50 per jaar kun je ons steunen en krijg je vier keer per jaar ons tijdschrift opgestuurd.
