De Eems Dollard Regio viert vandaag het veertigjarig bestaan. In de historisch-industriële Kesselschmiede in Papenburg, waar vroeger de stoomketels voor de schepen van de Meyerwerf werden gesmeed, wordt een beetje teruggeblikt, maar vooral vooruitgekeken naar de toekomst van grensoverschrijdende samenwerking.
‘Wij praten gewoon plat hoor’, zegt Johan Beikes van de Sportraad Pekela. ‘Dat Hoogduits spreek ik niet, maar met Grunnings komen we een heel eind.’ Beikes staat samen met George Spelde bij een statafel met plakboeken en promotiemateriaal. De zeventigers zijn al jaren betrokken bij de sportuitwisseling tussen de gemeenten Pekela en Großefehn. Op 17 juni komen weer honderden sporters uit de Duitse gemeente naar Pekela om samen te sporten. ‘Het was liefde op het eerste gezicht’, mengt Monika Peters uit Großefehn zich in het gesprek. 31 jaar geleden was er een uitwisselingsprogramma tussen scholen en daar is de sportuitwisseling uit voort gekomen. Maar ook worden er samen culturele evenementen georganiseerd, zoals concerten. ‘Samen versterken we de regionale identiteit’, zegt Peters blij. ‘De grens bestaat voor ons niet, zeggen Spelde en Beikes.
Pekela en Grossefehn, al 31 jaar samen. Links George Spelde en Johan Beikes, rechts Monika Peters
Wederzijds begrip
De ERD, Eems Dollard Regio, werd veertig jaar geleden in het leven geroepen om de samenwerking tussen de grensregio’s in Noord-Nederland en Noord-Duitsland te te stimuleren. Er zijn zo’n honderd leden: provincies, gemeentes, samenwerkingsverbanden, Kamers van Koophandel etc. Sinds de oprichting in 1977 ijvert de EDR voor gemeenschappelijke belangen, voor wederzijds begrip en vertegenwoordigt ze de regio bij nationale een internationale instanties. Ook is de EDR het loket voor het zogenaamde INTERREG IV A-programma van de Europese Unie. Een subsidieprogramma waaruit vele grensoverschrijdende projecten uit worden gefinancierd.
Hobbels nemen
De grens. De rood-witte slagbomen zijn al lang verdwenen. Toch gaat het bij de viering van dit jubileum heel vaak over de grens. Over de mentale grens, de cultuurverschillen, de verschillen in wet- en regelgeving. Dennis van den Berg van het UWV in Emmen begeleidt werkzoekenden uit zijn gemeente bij het vinden van werk over de grens. Er is in Duitsland vraag naar vakmensen in de zorg, de productie, de logistiek. Veelal laaggeschoold werk, maar wel met perspectief op een vaste baan, zegt Van den Berg. ‘De Duitsers doen niet zo aan flexwerk.’ Het UWV regelt niet alleen werk, maar ook informatiebijeenkomsten over fiscale zaken, wetgeving en taal en cultuur. Want dat is allemaal wat anders aan de andere kant van de grens. Toch nemen jaarlijks 200 werkzoekenden deze hobbels en vinden werk in Duitsland.
Het Drents Museum en de Kunsthalle Emden verwezenlijken de American Dream, derde van links Yvet de Boer, helemaal rechts Antje-Britt Mahlmann.
American Dream
Yvet de Boer van het Drents Museum en Antje-Britt Mahlmann van de Kunsthalle in Emden presenteren in de Kesselschmiede de eerste gezamenlijke tentoonstelling van de beide musea. In november opent The American Dream, over Amerikaans realisme. Beide musea hebben zelf een grote collectie realistische kunst en werken al jaren samen. Maar maken nu dus voor het eerst samen een grote, internationale tentoonstelling, vertelt De Boer. De samenwerking legt niet alleen gewicht in de schaal bij het regelen van bruiklenen uit de Verenigde Staten, maar zorgt hopelijk ook voor meer buitenlandse bezoekers. Nederlanders die naar Emden komen en Duitsers naar Assen. Zijn hier nog culturele struikelblokken? Alleen maar leerzame, zegt Mahlmann: Duitse curatoren zijn goed in de wetenschappelijk benadering van collecties, Nederlandse kunnen goed grote tentoonstellingen maken. Dat klinkt als een echte Eems Dollard Dream.
www.edr.eu
