‘Andere mensen gaan als ze vrij hebben een stukje wandelen, mijn vrouw en ik gaan op dat soort momenten even zeilen. Gewoon een kwartiertje, of twintig minuten.
Mijn passie voor het zeilen is er met de paplepel ingegoten. Mijn ouders kochten een boerderij in De Veenhoop, vlak onder het Nationaal Park de Alde Feane, ze begonnen er een zeilschool. Op mijn zesde kon ik al zelfstandig zeilen. Destijds kwam onze klandizie eigenlijk volledig uit Nederland en met name uit de medische hoek. Mijn ouders hadden geadverteerd in het blad Arts en auto, alle advertenties gingen toen nog op papier. Tja, afhankelijk van waar je adverteert, krijg je een bepaalde doelgroep.
Zo’n vijfentwintig jaar geleden hebben mijn vrouw en ik de zeilschool overgenomen en zijn we hem gaan uitbreiden. Onze klanten komen tegenwoordig van over de hele wereld hier naartoe, we hebben iedere zomer gemiddeld duizend leerlingen.
Maar je wilt wat over het landschap weten hè? Nou, het landschap is geweldig hier. Ik heb geen favoriete plekjes, ik vind alles mooi. Ze hebben hier in de buurt net het riet gemaaid, je kan nu over de kragen heen kijken. Ongelofelijk hoe ver je kan zien, echt prachtig. En de ligging is ook perfect. In de buurt van Leeuwarden en met een uur varen ben je in Drachten. Je kan vanaf hier met een sloep de oude turfroute verkennen, waarlangs men vroeger turf naar de stad bracht.
Het landschap leent zich overigens perfect voor de zeilschool. We hebben van alles wat: meertjes, maar ook smal vaarwater. Iemand die hier leert zeilen moet continu nadenken en zich aanpassen aan het gebied. Daar word je goed van. Ik hoef hier nooit meer weg.’