“We staan hier bij de Aldfeart in de buurt van Poppenwier, in de winter is dit een van de eerste plekken in Fryslân waar geschaatst kan worden. Het klinkt misschien gek, maar ook in de zomer ben ik bezig met het ijs.
Ik ben ijsmeester bij De Friesche IJsbond, een organisatie die zich inzet voor de schaatssport. Ik vind het fantastisch om van kerktoren naar kerktoren te kunnen schaatsen, ik heb Fryslân er op een nieuwe manier door leren kennen. Ik beleef het landschap vanaf het ijs gewoon anders dan vanaf het land. Het liefst zwerf ik schaatsend door de provincie.
Maar dat zwerven kan pas als het ijs ook op cruciale plekken sterk genoeg is. Onder bruggen zoals deze bijvoorbeeld, maar in steden en dorpen is het nog belangrijker. In Fryslân hebben we 22 IJswegencentrales (IJWC’s) die samen alle ijswegen in de provincie bedekken. Deze vrijwilligersorganisaties verzetten het werk: ze vegen het ijs, zetten wakken af en zorgen zelfs voor de bewegwijzering. Wanneer het echt begint te vriezen informeren ze mij over de dikte en kwaliteit van het ijs, hierdoor heb ik overzicht en kan ik de woordvoering doen. Op onze website staat een kaart waarop we bijhouden waar geschaatst kan worden en waar (nog) niet.
Als ijsbond doen we er alles aan om de ijsaangroei te bevorderen zodra het ijs er is. Dat moet wel, want de winters zijn helaas vaak kort. Zoals gezegd: met die inspanningen beginnen we in de zomer al. Zo heb ik afgelopen jaar een training tot ijsmeester verzorgd. We zijn met elkaar in de ijsmechanica gedoken, dat was een interessant lesje natuurkunde. In de zomer bespreken we ook alvast de taakverdeling onderling en stomen we nieuwe vrijwilligers klaar voor de komende winter.
Daarover gesproken: we zijn nog steeds op zoek naar vrijwilligers. Mag ik een oproepje doen? Geïnteresseerden kunnen zich bij de Friesche IJsbond aanmelden. Dan heb ik er alle vertrouwen in dat we deze winter weer mooie schaatsroutes kunnen uitzetten.”
