‘Iedere ochtend, zo rond half 10, doe ik de deuren van de schaapskooi open. De kudde, op dit moment bestaat hij uit 450 ooien, loopt dan rustig naar buiten, alvast de hei op. Voordat ik met ze meeloop veeg ik nog even de stoep aan: de schapen nemen heel wat stro mee naar buiten en ik hou het graag netjes.
Ik ben de schaapherder van de schaapskooi in Ruinen, mijn kudde bestrijkt het zuidelijke gedeelte van het Dwingelderveld. Zie je al die boompjes op de hei? Ze zouden de overhand krijgen als de schapen hier niet zouden grazen. Binnen 20 jaar heb je dan een beginnend bos. We willen het heidelandschap zo houden als het is, daarom zijn die schapen zo belangrijk.
De schapen grazen zeven dagen per week, eigenlijk het hele jaar door, dus ook in december en januari. Alleen in maart grazen ze niet, dan lammeren ze. Ik loop vijf dagen per week met ze mee en hou daarnaast de toko draaiende: ik zorg dat er genoeg voer is, selecteer welke schapen volgend jaar weer in de kudde meekunnen en hou de administratie bij. Je wilt niet weten hoe veel e-mails een schaapherder krijgt. Ik neem altijd mijn iPad mee de hei op, dan kan ik alvast wat administratie doen terwijl ik met de schapen loop.
Voor mij was het houden van schapen altijd een hobby, ik begon ermee omdat mijn ouders een border collie in huis haalden, die bleek geschikt als herdershond. Toen ik de vacature voor schaapherder op het Dwingelderveld zag had ik al een leuke baan, maar toch kon ik het niet laten om te solliciteren. Ik werd aangenomen en heb van mijn hobby mijn werk gemaakt. Iedere dag loop ik lekker met mijn schapen over de hei, tegelijkertijd is er voldoende organisatorisch werk om het uitdagend te houden. Dit is mijn droombaan.’
