Als je in het Wallhouse bijeen komt, gebeurt er iets. Niet alleen omdat het zo’n bijzonder gebouw is met een golvende gevel. Of omdat het zo gaaf uitkijkt op het Hoornsemeer en Groningers onder je raam langs fietsen naar Eelde. Het lijkt wel alsof je anders naar elkaar kijkt en ook anders naar de toekomst.

Daarom was het een goeie plek om met de redactie bijeen te komen. We moesten bijpraten en terugblikken want over vier weken begint er een nieuw jaar en dan willen we onze lezers weer verrassen. Niet met een hele nieuwe Noorderbreedte, maar wel met andere accenten zowel in onze uitstraling als in de inhoudelijke bijdragen. Waar kan het scherper? Of moet het juist milder? Op welk thematisch gebied is het Noorderbreedte-geluid komend jaar nodig? Waar trappen we wat harder op de pedalen en gooien we extra kooltjes op het vuur?

We raakten dus vooral met elkaar gesprek over de toekomst. Met steeds op de achtergrond die belangrijke vraag: waarom vinden wij dat mensen Noorderbreedte moeten blijven lezen/volgen? Het antwoord is even kort als eenvoudig: omdat ze zin hebben in de toekomst, net als wij. Het landschap, zowel in als buiten de bebouwde omgeving, verandert razendsnel.  Dat is spannend.  De samenleving is als het ware bezig om uit zijn jas te groeien. Halen we de naden los en stikken we een lapje tussen de knellende panden of kopen we een nieuwe lap stof en ontwerpen we een nieuwe mantel? Een jas die zwiert op een eigentijdse manier.

Tijdens de Jan Abrahamse-lezing bezigde een van onze sprekers, prof. Maarten Hajer, een belangrijke voorwaarde waaronder ingrijpende veranderingen tot een betere wereld kunnen leiden: zorg dat je zin hebt in die toekomst. Ons team heeft dat. We laafden ons aan elkaar, – meden pijnpunten niet – maar zochten vooral naar perspectief. Waar kan Noorderbreedte ertoe doen? Hoe zorgen we dat onze lezers zich kunnen opladen als ze in 2019 ons blad in de brievenbus vinden? Onze inzet voor volgend jaar is daarom: zin in de toekomst.

Ineke Noordhoff

PS Meedoen? Sluit je aan.