De Oostwolderpolder is 250 jaar geleden op zee veroverd. Nu is het deel van het Dollardland, een streek vol dijken en historie. Een regio ook waar het stevig waait. Bewoner Cees Stolk schetst de historie en naderend onheil aan de horizon.

 

Ten noorden van Finsterwolde, aan de rand van Nederland staat een monument. Als herinnering aan het laatste stukje dijk op deltahoogte. Een hekje met een bank en in het midden woorden in steen:

Gain diek,

Gain laand,

Gain leev’n

Zes woorden maar, voor zes eeuwen strijd. Tegen het water, en vooral tegen zichzelf.
Allereerst dat water. Altijd de Dollard die geeft en neemt. Een wreedaard, een slokop, die kan briesen en bulderen. In 1509 bereikt de Dollard zijn grootste omvang. Dorpen verdrinken, kerken storten in. Het land bezuiden de Eems stroomt vol als een badkuip. Tot Blijham en Zuidbroek reikt het water. Gelijk een binnenzee oogt het landschap.

Dat nooit meer, beseft de mens en begint aan een immens karwei. Hij werpt dijkjes en dijken op en beteugelt zo de zee. Polder na …

Wij willen onze journalistiek zo open mogelijk houden omdat we onze liefde voor het Noorden graag met iedereen delen. Om deze onafhankelijke journalistiek mogelijk te maken, investeren wij veel tijd. Wij hebben lezers nodig om dit te kunnen blijven doen. Voor slechts €57,50 per jaar kun je ons steunen en krijg je vier keer per jaar ons tijdschrift opgestuurd.

Trefwoorden