De namen van Holocaust-slachtoffers oplezen: het gebeurt in Westerbork, maar ook in een onopvallend museum in de Poolse stad Lublin. En daar wordt nog verregaander verkend hoe we de namen onder ons kunnen houden. Deel 2 van een blogserie in aanloop naar 4 en 5 mei.

Meer dan honderd uur lang werden begin 2020, toen de bevrijding van Auschwitz 75 jaar geleden was, in Westerbork namen van gedeporteerden opgelezen. 102 duizend in totaal, van degenen die nooit terugkwamen. Onafgebroken, in een dagen durende aaneenschakeling van stemmen.

Op de voormalige Rampe op het Westerborkse kampterrein kom je als bezoeker eveneens langs zo’n geluidsmonument: uit een wagon klinken de namen van degenen die rond die datum, in de oorlogsjaren, op de trein moesten stappen. Dat gaat dag en nacht door, of er toehoorders zijn of niet. Het lijkt een ultieme poging degenen die verdwenen zijn onder ons te houden. Van een weggevaagde wereld resteren enkel de deportatielijsten; aan ons om in die vuile sporen nog houvast te vinden. Ook in de Poolse stad Lublin staat zo’n…

Wij willen onze journalistiek zo open mogelijk houden omdat we onze liefde voor het Noorden graag met iedereen delen. Om deze onafhankelijke journalistiek mogelijk te maken, investeren wij veel tijd. Wij hebben lezers nodig om dit te kunnen blijven doen. Voor slechts €57,50 per jaar kun je ons steunen en krijg je vier keer per jaar ons tijdschrift opgestuurd.