Het bestaan van de wijkraad heb ik pas kort geleden ontdekt. Best gek dat ik als inwoner niet op de hoogte ben van een stichting die er is om mij en mijn wijk te helpen. Daarin ben ik zeker niet de enige van mijn leeftijdscategorie, hoewel de algemene trend in Westerse samenlevingen om minder betrokken te zijn al meerdere generaties speelt. Je ziet het terug in afnames van verenigingen, kerkgemeenschappen, vakbonden, politieke betrokkenheid, wijkraden (blijkbaar) en bowling groepen. Dit laatste proces beschrijft socioloog Robert D. Putnam in zijn boek Bowling Alone.
De Amerikaanse context beschrijft een vergelijkbaar proces dat in Nederland op gang kwam in de jaren zestig: de individualisering. In Bowling Alone wordt een toename van het bowlen als recreatie besproken die gelijk opging met de afname van bowlingverenigingen. De afname in burgerlijke betrokkenheid, zogenaamd sociaal kapitaal, zorgt voor zwakkere gemeenschappen. Een zorgwekkende ontwikkeling.
Wijkraad Paddepoel
Dus ik vroeg mij af: hoe gaat het met de wijkraad van mijn wijk? Wie is hierbij betrokken? Wat krijgt de raad voor elkaar? Ik spreek vandaag met leeftijdsgenoot Rick Valk die sinds 2021 lid is van de wijkraad Paddepoel.
De wijkraad bestaat uit vijf redelijk homogene gezichten van witte mannen op middelbare leeftijd, met alleen Rick als de jeugdige uitzondering. Hij kaart de kwestie zelf aan. ‘Paddepoel is een heel diverse wijk, maar het is lastig om deze samenstelling te weerspiegelen in de raad’, vertelt Rick.
Het betrekken van de jeugd bij de wijkraad is Ricks nieuwe taak. Nu loopt de communicatie veelal via de wijkkrant die ondanks de kortingsbonnen voor de lokale viskraam deze doelgroep niet bereikt. Hij hoopt de jongeren via socialmediakanalen wel te vinden.
Parkeerkrapte
Betrokkenheid lijkt niet een probleem in de wijkraad. Ieder geval een selecte groep kaart regelmatig problemen in de wijk aan die onzichtbaar zijn voor de gemeente. Zo lopen er allerlei projecten waar Rick namens de wijkraad ook bij betrokken is.
Een voorbeeld: gevallen fietsen blokkeren in een smal zijsteegje aan de Zonnelaan regelmatig de doorgang van de stoep. De rol als communicatieluik van de raad is duidelijk in dit project: inwoners contacteren de wijkraad, zij kaarten het aan bij de gemeente en beide partijen werken samen aan een oplossing. In dit geval ligt de oplossing in een van de verloederde groenstroken aan de zijden van de stoep. Daar komt nu ruimte voor fietsenrekken. Deze simpele ingreep lost voor sommige inwoners een groot obstakel op, zeker voor de minder mobielen. Rick is dan ook best trots op zijn eerste project waarvan hij de verandering gaat terugzien in de fysieke omgeving van zijn wijk.
Ook ik moet trouwens toegeven dat ik mijn rijwiel regelmatig parkeer in de steeg. Mijn fiets, en die van vrienden, is wel eens gestolen bij de Spar en overdag is er geen plek. In de garage van het huis is ook geen mogelijkheid, want deze is in bezit van de huisbaas. De overvolle steeg blijft dan als beste optie over.
Naast parkeerruimte voor fietsen, is het in de wijk ook steeds lastiger een plek voor je auto te vinden. Tegenover het Reitdiep aan de Friesestraatweg bouwt de gemeente allerlei wooncomplexen. Daardoor merken de inwoners in Paddepoel nu de toename aan auto’s in hun straat. Als reactie is betaald parkeren ingevoerd. De raad initieert zelf plannen voor de wijk. Zo kijken ze naar de entrees van de wijk waar de raad kunstwerken wil plaatsen om men welkom te heten bij aankomst, zodat er een duidelijk ‘hey-ik-ben-in-Paddepoel’ effect ontstaat, aldus Rick.
Achter de schermen blijkt meer te gebeuren dan ik in eerste instantie, voor ik aan deze blogserie begon, doorhad. De wijk leeft: inwoners en organisaties ondernemen van alles om onze leefbaarheid en woonplezier in Paddepoel te verbeteren.
In de afgelopen vijf blogs heb ik steeds stilgestaan bij deze onopmerkzame en meestal subtiele processen. Een wijk als deze lijkt een klein speelveld om bij betrokken te zijn, maar investeringen van tijd en aandacht door de inwoners zijn juist nodig op deze schaal.
Ik wil je uitdagen om zelf aan de slag te gaan in jouw leefomgeving. Niet alleen voor jezelf, maar ook voor je buurman en je wijk. Sociale cohesie, een gemeenschap: het begint bij jouw betrokkenheid bij jouw buurt.
