Scouts en Hondsrug
Toen Sophie van Rossem (21) na haar middelbare school een vervolgopleiding zocht, keek ze verder dan reguliere studies. Ze liep binnen bij het kantoor van De Hondsrug UNESCO Geopark in Exloo, een organisatie die zich inzet voor het behoud van het geologisch erfgoed en landschap in dit gebied dat zich uitstrekt tussen Emmen en Groningen. ‘Ik kon er dezelfde dag nog beginnen en werd al snel jongerenvertegenwoordiger. Hiervoor ga ik onder andere op bezoek bij scholen om kinderen meer te vertellen over de Hondsrug.’
Ook is Van Rossem scout bij de Woudlopers in Borger. ‘Als leider bij de welpen ben ik bijeenkomsten gaan organiseren over de Sustainable Development Goals van de Verenigde Naties.’ Als jongerenvertegenwoordiger werkte ze mee aan een pilot van De Hondsrug Geopark, waarbij scouts meer leren over geologie, landschap en erfgoed van dit gebied.
Volgens Van Rossem pikken kinderen dingen het best op als ze er actief mee bezig zijn. Deze actieve houding is ook een kernwaarde van scouting. ‘Het is de kunst om geen overdosis aan informatie te willen overbrengen, dat is lastig in het geval van zo’n groot onderwerp.’ Van Rossem heeft dit zelf ervaren in haar werk op scholen en met de scouts. Je kunt best de diepte in op het onderwerp maar daar moet je wel de juiste doelgroep voor hebben. ‘Als je te serieus wordt, verliezen kinderen snel hun aandacht. Als je het leuk en toegankelijk houdt, blijven ze gemotiveerd en leren ze dat duurzaamheid niet ingewikkeld hoeft te zijn.’
Kunstkleding
‘Ik kwam op dit idee toen ik begon te tekenen op de kleding van vrienden’, zegt L.A.M.E. (23), die is opgegroeid in Duitsland. Daarna bewerkte zij tasjes van gerecycled katoen met haar eigen kunst, maar al gauw werden dit ook jassen, broeken en zelfs meubels. Tijdens haar studie International Communication in Groningen heeft ze haar eigen modelijn opgezet: L.A.M.E.official. Ze maakt unieke items door hoge kwaliteit vintagekleding te bewerken. ‘Zo wil ik ingaan tegen de huidige fast fashion. Ik wil mensen niet alleen bewuster maken, maar ook een mooi product aanbieden.’
Haar persoonlijke doel: de kernwaarden van haar onderneming bewaren, ook nu de vraag naar haar kleding hard groeit.
Klimaatmuziek
Met slechts een microfoon en een app kwam het nummer Oh Man tot stand. Muzikant Ruby Daun (20) komt uit Brussel en studeert nu Liberal Arts & Sciences in Groningen. Oh Man geeft een persoonlijk kijkje in het leven van jongeren die opgroeien in een wereld van klimaatverandering, van milieuproblematiek. ‘Muziek maken is nog vrij nieuw voor me maar de mogelijkheid die het biedt voor klimaatactivisme, heeft me gemotiveerd en geinspireerd.’
‘My head too busy, got so many worries, so much going on; It’s all over the news.’ Zo zijn er meer herkenbare regels: ‘You treat it like an all-you-caneat; I bet those paper straws won’t be a relief.’ ‘Het nummer wijst op de gebreken van onze maatschappij en benadrukt de verantwoordelijkheid van wereldleiders en industrieen om klimaatverandering tegen te gaan’, zegt Daun. In Oh Man laat zij kalme natuurlijke geluiden langzaam overgaan in chaotische industriele klanken, om de invloed van de mensheid te laten horen. Het nummer is te vinden op muziekplatforms, waaronder Spotify. ‘Ik hoop dat mijn muziek mensen bewuster maakt van de milieuproblematiek maar ondertussen ook leuk blijft om naar te luisteren.’
Spelend water besparen
Duurzaam watergebruik, maar op een ludieke manier. Daarin specialiseert Jorrit Hoekstra (24) zich, als masterstudent Environmental and Energy Management te Leeuwarden. ‘Ik maak graag van alles wat ik doe een spelletje. Zo heb ik een app voor mijn to-dolijstjes die me punten geeft als ik een lijstje heb afgewerkt. Dat maakt het leven voor mij veel leuker.’
Gamification kan ook helpen verduurzamen. Hoekstra bouwt Watifi. ‘Net als apps voor hardlopen of vreemde talen, maakt die een wedstrijd van waterbesparing. Buren of families kunnen strijden voor de kleinste watervoetafdruk.’
Aan de universiteit in Leeuwarden wordt momenteel gewerkt aan een apparaat dat watergebruik preciezer kan meten. Hoekstra hoopt dit in de toekomst te kunnen verwerken in Watifi. Zo wil hij nog veel meer doen met zijn studie en werk, om duurzaamheid meer in het bedrijfsleven te brengen. ‘Ik loop hier voorlopig nog wel even rond, dus ik wil graag iets doen voor de toekomst.’ Zijn advies aan andere jongeren: zet duurzaamheid overal waar mogelijk voorop. Of het nou voor de lol is of voor een schoolopdracht.
Goed eten voor studenten
Groningse studenten kunnen op woensdag en zaterdag verse en betaalbare maaltijden laten bezorgen. ‘Ik kwam op het idee van Curry Me bij een duurzaamheidsproject in 2019’, zegt Moritz Abel (22). Toen hij het bedrijf begon, studeerde hij psychologie. ‘Nu regel ik de verkoop en logistiek. We koken alleen op bestelling, zodat we precies weten hoeveel we moeten inkopen. Onze ingredienten halen we van de lokale markt en we bereiden de maaltijden daar nog dezelfde dag mee. Ook letten we scherp op hergebruik van onze materialen. Zo vragen we onze klanten de verpakkingen aan ons terug te geven, waarmee ze korting krijgen op hun volgende bestelling.’
De kok, Fahd Rayees, heeft de traditionele Indiase recepten geleerd van zijn moeder. Hij biedt vegetarische en veganistische opties, maar kookt volgens de traditionele recepten met vlees en vis.
‘We hopen in de toekomst uit te breiden naar meer steden’, vertelt Abel. ‘Ook willen we een keuken delen met meer ondernemingen. Zo kunnen we de kosten delen en op een duurzame manier de ruimte gebruiken.’
