De natuur kent geen grenzen. Herten doen niet aan grondbezit en vleermuizen zijn niet nationalistisch. Terwijl wij proberen te beslissen wie recht heeft op welk stukje grond, trekt de natuur haar eigen paden die grillig het landschap doorsnijden. Deze staan in een sterk contrast met de strakke obstructies van snelwegen, verkaveling en dijken.
De Europese Green Deal is een ambitieus plan voor een nieuw Europa. Lucht, grond, energie, voedsel, industrie: het zijn allemaal domeinen waar grote veranderingen worden ingezet. Het einddoel? In 2050 moet de Europese Unie klimaatneutraal zijn.
Onderdeel van die Green Deal zijn ‘ecocorridors’, verbindingsroutes waarlangs dieren en planten zich kunnen verplaatsen en verspreiden. De plannen getuigen van een nieuw respect voor de natuur die decennialang ondergeschikt was aan de jacht op economische vooruitgang.
Boeren en industrie moeten weliswaar inleveren, maar de routes hebben ook economische voordelen: natuurreservaten komen met elkaar in verbinding, waardoor biodiversiteit wordt versterkt, hetgeen weer positief uitwerkt op de CO2-balans. Bovendien wordt de natuur beter uitgerust voor aanpassingen aan een veranderend klimaat.
In Green Veins of Europe volgt fotograaf Alex Kemman een mogelijke ecocorridor van Nederland naar Italië. Die loopt dwars door landsgrenzen heen en omvat verschillende concrete verbindingsroutes. De foto’s zijn telkens kleine verhalen van harmonie én frictie, op het grensvlak van mens en natuur, en laten ons anders kijken naar onze omgeving. Kemman is cultureel antropoloog en criminoloog, geïnteresseerd in ontwikkeling en macht. Zijn serie is een doorlopend project waaraan hij de komende jaren verwacht door te werken.
Courtesy Inland Stories Group. Met dank aan Fonds Bijzondere Journalistieke Projecten, European Journalism Fund, Postcode Loterij Fonds en Message in a Photo.
