Er zijn weinig plekken op de wereld waar Floortje Dessing nog niet is geweest. Toch begon ze samen met een groep vrienden, in Drenthe de camping BuitenLand. Voor een mooie plek en avontuur hoef je niet altijd ver buiten de deur te gaan, blijkt maar weer.
Het metershoge, kleurige kunstwerk en de roze toegangspoort vallen als eerste op als je camping BuitenLand binnenkomt. Een verrassend ontvangst, nadat je eerst het dorp Zandpol met zijn kaarsrechte Stieltjeskanaal hebt doorkruist. De campingeigenaren willen hier hun eigen plek creëren. Daarbij past een breuk met het oude camping-regime. ‘Coniferen en anonieme campingplekken, die horen hier niet’, zegt Esther Reijn, één van de eigenaars.
BuitenLand is een initiatief van vijf vrienden uit de Randstad. Twee jaar geleden vonden zij per toeval een overwoekerd terrein in Drenthe. Reijn: ‘Het gras stond kniehoog en er was veel achterstallig onderhoud.’ Nog één stukje was toegankelijk: de plek waar drie diehard Drenthenaren hun stacaravan al decennia hadden staan. Het was een hele klus om het …
Er zijn weinig plekken op de wereld waar Floortje Dessing nog niet is geweest. Toch begon ze samen met een groep vrienden, in Drenthe de camping BuitenLand. Voor een mooie plek en avontuur hoef je niet altijd ver buiten de deur te gaan, blijkt maar weer.
Het metershoge, kleurige kunstwerk en de roze toegangspoort vallen als eerste op als je camping BuitenLand binnenkomt. Een verrassend ontvangst, nadat je eerst het dorp Zandpol met zijn kaarsrechte Stieltjeskanaal hebt doorkruist. De campingeigenaren willen hier hun eigen plek creëren. Daarbij past een breuk met het oude camping-regime. ‘Coniferen en anonieme campingplekken, die horen hier niet’, zegt Esther Reijn, één van de eigenaars.
BuitenLand is een initiatief van vijf vrienden uit de Randstad. Twee jaar geleden vonden zij per toeval een overwoekerd terrein in Drenthe. Reijn: ‘Het gras stond kniehoog en er was veel achterstallig onderhoud.’ Nog één stukje was toegankelijk: de plek waar drie diehard Drenthenaren hun stacaravan al decennia hadden staan. Het was een hele klus om het negen hectare grote terrein weer toegankelijk te krijgen, maar de verwaarlozing bood volgens Reijn ook kansen. ‘We hadden veel vrijheid om het landschap zelf vorm te geven, sfeer te maken, speelse vormen toe te voegen en de inheemse bomen, heesters en grassen vrij spel te geven.’
In dit speelse landschap hoort ook ruimte te zijn voor zelfgebouwde vakantiehuisjes, vinden de eigenaars, het liefst van duurzame of hergebruikte materialen. Het resultaat is zichtbaar, na bijna een jaar opbouwen en een seizoen draaien. Op de eerste kavels staan verrassende creaties: een tot kerk verbouwd strandhuisje, een gigantische, dubbele tipi, een oude, gele stadsbus en een hut van stro en leem. ‘Er zit zoveel liefde in die huisjes’, zegt Reijn.
De zelfbouwers – de pioniers – zien de potentie van de plek en willen er samen iets moois van maken. De meesten helpen de camping ook verder opbouwen. Zo leggen Menou, Vera en Floris een moes-ster aan: een moestuin met de plattegrond van een ster en daar bovenop een bouwwerk met een geraamte in de vorm van een iglo. Bedoeld voor de boontjes, zodat die daar omhoog kunnen groeien. Vorig jaar hebben ze meegeholpen om het terrein op te bouwen en dit jaar zijn ze weer teruggekeerd voor de gezelligheid.
Filosoferen
De camping trekt door zijn uitstraling en filosofie gelijkgestemden aan. De keuze voor Zandpol was deels praktisch; een camping die je in vrijheid zelf kunt herinrichten, vind je niet overal. Maar vooral de schoonheid van de natuur en de bijkomende rust zijn fijn. En dat op een plaats die net ver genoeg is om alle hectiek van de Randstad te ontvluchten en ook echt weg te zijn van afspraken en verplichtingen, maar dichtbij genoeg om er voor een weekend naartoe te reizen. Onbekend is onbemind, maar in deze uithoek van Nederland worden alle bezoekers toch verliefd op het Drentse land.
En de drie Drentenaren in hun stacaravans? Die staan er nog steeds en genieten met volle teugen van de levendigheid en de vriendelijke mensen op de atypische camping.
Het initiatief is gestart door Esther van Reijn en Wessel van Dijk. Ze worden daarbij geholpen door Floortje Dessing, Martijn Dubbeldam en Tjitte Jan Nieuwkoop.
Kamperen anno 2018
Het aantal kampeerterreinen in Noord-Nederland is de afgelopen tien jaar met acht procent gedaald. Maar resterende aanbod wint aan diversiteit. Meer niche, minder traditioneel. Na kamperen bij de boer, zie je steeds vaker kamperen op bijzondere plekken, ‘glamourous camping’ (glamping) in luxe ingerichte safaritenten of juist ‘basic kamperen’ (bamping), bijvoorbeeld door legaal wildkamperen bij de bijna twintig paalkampeerplekken van Staatsbosbeheer. Daarbij speelt de beleving van saamhorigheid een steeds grotere rol, zoals bij camping BuitenLand. De tijd is voorbij dat je alleen campings had waar je bij een te dure campingwinkel moest kopen, slechts frituur kon eten en met de wc-rol over de camping moest lopen.
Wij willen het gesprek over het landschap en onze noordelijke leefomgeving zo open mogelijk maken. Daarom kiezen we ervoor om geen betaalmuur op te werpen. Om onze journalistiek mogelijk te maken, hebben wij natuurlijk wel middelen nodig. Voor slechts 37,50 krijg je vijf keer per jaar ons tijdschrift thuisgestuurd. Noorderbreedte werkt niet alleen met de beste journalisten maar ook met topfotografen en vormgevers. Ons papieren tijdschrift is daarom telkens weer een cadeautje. Steun ons voor 37,50 per jaar
