Tot 23 september is in museum Belvédère is de 25ste fotomanifestatie van Noorderlicht te zien. De manifestatie In Vivo, latijn voor ‘in leven’, gaat over de natuur en natuurbeleving. Noorderlicht heeft hiervoor het werk van dertig fotografen uit elf landen geselecteerd. De fotomanifestatie is vervlochten met de tentoonstelling Oase Oranjewoud waarbij hedendaagse kunstenaars de natuur eren in verschillende disciplines. Merel Melief neemt een kijkje.
Wie de parkeerplaats bij het museum Belvédère in Heerenveen op rijdt, komt terecht in het romantische landschap van Oranjewoud: wilde bloemen, rijen statige bomen en een water vol lelies. Het geheel wordt onderbroken door het strak vormgegeven gebouw van Eerde Schippers, dat ondanks de contrasterende vorm het landschap om haar heen versterkt. In één oogopslag laat het zien hoe wij als mens de natuur beïnvloeden, een betere plek voor een tentoonstelling die je aan het denken zet over de natuur kun je niet bedenken.In de verschillende ruimtes zijn de foto’s met hedendaagse kunst gecombineerd, daardoor heeft elke ruimte zijn eigen dynamiek. In de beste ruimtes gaan de verschillende werken met elkaar in gesprek. Zoals de ruimtelijke kunst van Jet van Oosten en Dineke Oosting, de gehaakte s…
Tot 23 september is in museum Belvédère is de 25ste fotomanifestatie van Noorderlicht te zien. De manifestatie In Vivo, latijn voor ‘in leven’, gaat over de natuur en natuurbeleving. Noorderlicht heeft hiervoor het werk van dertig fotografen uit elf landen geselecteerd. De fotomanifestatie is vervlochten met de tentoonstelling Oase Oranjewoud waarbij hedendaagse kunstenaars de natuur eren in verschillende disciplines. Merel Melief neemt een kijkje.
Wie de parkeerplaats bij het museum Belvédère in Heerenveen op rijdt, komt terecht in het romantische landschap van Oranjewoud: wilde bloemen, rijen statige bomen en een water vol lelies. Het geheel wordt onderbroken door het strak vormgegeven gebouw van Eerde Schippers, dat ondanks de contrasterende vorm het landschap om haar heen versterkt. In één oogopslag laat het zien hoe wij als mens de natuur beïnvloeden, een betere plek voor een tentoonstelling die je aan het denken zet over de natuur kun je niet bedenken. In de verschillende ruimtes zijn de foto’s met hedendaagse kunst gecombineerd, daardoor heeft elke ruimte zijn eigen dynamiek. In de beste ruimtes gaan de verschillende werken met elkaar in gesprek. Zoals de ruimtelijke kunst van Jet van Oosten en Dineke Oosting, de gehaakte structuren in hun werk geven de foto’s extra diepte. Sommige werken, zoals de levensgrootte sneeuwklokjes van Linda Nieuwstad vragen om meer ruimte.
De foto’s zetten je aan het denken over de verhouding van de mens tot de natuur. De collages van Christine Simpson bijvoorbeeld. Op het eerste gezicht een romantisch beeld van een vogel op haar nest, maar wie beter kijkt ziet dat het nest onder water staat en de eitjes niet zullen uitkomen. Of de opvallend kleurrijke, kunstmatig ogende foto’s van Sergio Belinchón. Hij fotografeerde grotten die voor toeristen aantrekkelijk worden gemaakt met kitscherige verlichting. En wat te denken van de prachtige foto’s van Yelena Zhavoronkova, bijna lichtgevende objecten tegen een zwarte achtergrond gefotografeerd. Het verhaal erachter is minder mooi, ze tonen de planten uit de vuurlinie van een van de ergste bosbranden ooit in Californië.
Als er één woord is dat de tentoonstelling zou kunnen samenvatten is het contrast. Het contrast tussen de binnen- en buitenkant van het museum. De strakke fotografie tegenover de vaak romantische en soms zelfs zoete kunst. Maar ook de contrasten die de foto’s in beeld brengen, tussen mens en natuur, tussen harmonie en uit balans. In het Belvédère lijkt bij deze combi-tentoonstelling alles op zijn plek te vallen. Fotografie, ruimtelijke kunst en de locatie versterken elkaar en zorgen ervoor dat je als bezoeker rijker de deur uitstapt dan je binnen kwam.
