De poort van het stevig ogende hek achter Veenweg 11 in De Wilp (Gr.) staat nu nonchalant open. 'Toen nooit', weet Jarno Ottema (18) zich te herinneren.

De poort van het stevig ogende hek achter Veenweg 11 in De Wilp (Gr.) staat nu nonchalant open. ‘Toen nooit’, weet Jarno Ottema (18) zich te herinneren. ‘Ik was als peuter een echte uitbreker. Op dat hek, dat ons plaatsje hermetisch van de boze buitenwereld afsloot, had ik snel wat gevonden. Ik zette mijn plastic speelgoedtrekker ertegenaan en via het zadel klom ik eroverheen. Aan de andere kant was een inrit naar een parkeerplaats waar altijd werd gevoetbald. Daar wou ik bij horen.
Toen ik drie was, ontdekte ik dat de dakgoot aan de andere kant van ons huis niet zo erg hoog boven de grond hing. Het leek me ineens ontzettend lekker om boven in de zon op het platte dak van de dakkapel te liggen. Van daar had ik een perfect gezicht op de tuin, voor een kleuter een enorm stuk grond, waarop…

Trefwoorden