Het commentaar ‘Hou op over die witte schimmel’ van de hand van Tialda Haartsen in Noorderbreedte 2004-3 heeft mij verbaasd en teleurgesteld. Verbaasd, omdat mijn stukje over het tot een nieuw leven wekken van het dorpje Leons (Noorderbreedte 2004-1) aanleiding is om te gaan zeuren over het zeuren over ‘witte schimmel’ en ‘puisten’ en ‘schaamgroen’, terwijl ik deze woorden noch begrippen heb gebruikt.

Het commentaar ‘Hou op over die witte schimmel’ van de hand van Tialda Haartsen in Noorderbreedte 2004-3 heeft mij verbaasd en teleurgesteld. Verbaasd, omdat mijn stukje over het tot een nieuw leven wekken van het dorpje Leons (Noorderbreedte 2004-1) aanleiding is om te gaan zeuren over het zeuren over ‘witte schimmel’ en ‘puisten’ en ‘schaamgroen’, terwijl ik deze woorden noch begrippen heb gebruikt. Het artikel gaat daar zelfs helemaal niet over. Het artikel is positief en optimistisch bedoeld: een heerlijke toekomst voor Leons. Ik zeur volstrekt niet. Dat is Tialda Haartsen kennelijk ontgaan. Ik neem het haar kwalijk dat zij als redactielid juist mijn artikel als ‘symbool’ misbruikt om haar irritatie te luchten over allerlei artikelen die wel over puisten, schimmels en groen geschaam…

Wij willen onze journalistiek zo open mogelijk houden omdat we onze liefde voor het Noorden graag met iedereen delen. Om deze onafhankelijke journalistiek mogelijk te maken, investeren wij veel tijd. Wij hebben lezers nodig om dit te kunnen blijven doen. Voor slechts €52,50 per jaar kun je ons steunen en krijg je vier keer per jaar ons tijdschrift opgestuurd.

Trefwoorden