De Waddenvereniging bestaat 45 jaar. De organisatie veranderde van een actievoerende en agenderende club in een oplossingsgerichte instelling die wil samenwerken. Achterover leunen is er echter niet bij. Gevaren genoeg nog in het Waddengebied.

De ontvangsthoek in het kantoor van de Waddenvereniging in Harlingen is bescheiden: twee stoelen, een tafeltje en een eenvoudige opstelling van enkele houten kratten met gadgets en informatie. Temidden van deze mini-expositie: twee met water gevulde voormalige appelmoespotten. Gevuld met zeewater wel te verstaan. Het water in de ene pot is onmiskenbaar troebeler dan de vloeistof in het andere glas. Met de hand geschreven etiketjes op de potten verklaren het verschil. Het drabbige c.q. vuile water is getapt in het Eems-Dollard estuarium; het relatief heldere, tamelijk schone is afkomstig uit de Waddenzee.
Hidde van Kersen, sinds vijf jaar directeur van de Waddenvereniging, verwijst even later naar die appelmoespotten. Ze staan er niet voor niets, benadrukt hij. Want zo ‘redelijk goed’ go…

Wij willen onze journalistiek zo open mogelijk houden omdat we onze liefde voor het Noorden graag met iedereen delen. Om deze onafhankelijke journalistiek mogelijk te maken, investeren wij veel tijd. Wij hebben lezers nodig om dit te kunnen blijven doen. Voor slechts €52,50 per jaar kun je ons steunen en krijg je vier keer per jaar ons tijdschrift opgestuurd.