De Waddenkusten in Groningen en Noord-Holland hebben hetzelfde potentieel. De drie provincies besloten daarom hun krachten te bundelen. Onder het motto Zin in het Wad willen zij in het ‘nog onontgonnen’ gebied van de Waddenkust een ‘compleet en samenhangend toeristisch en recreatief aanbod ontwikkelen’. Het Waddenfonds kreeg dit voorjaar het verzoek hieruit voortvloeiende activiteiten (mede) te subsidiëren.
Daartoe behoort het Bankjes- of stekjesproject. Als het Waddenfonds de hiervoor gevraagde twee ton ophoest, komen er tussen Den Helder en Delfzijl 28 door kunstenaars ontworpen rust- en zingevende ontmoetingsplekken. De artistieke vrijheid staat voorop. Wel moeten de ontwerpen in het landschap passen en het ‘verhaal’ van de gekozen locaties ‘vertellen’. De peinsplaatsen moeten voorts bereikbaar zijn via wandel- en fietspaden.
Wat moeten wij ons hierbij voorstellen? Roelof Koster van cultuurorganisatie Keunst-wurk helpt ons op weg. Hij is betrokken bij een soortgelijk project in Noordoost-Friesland. Via een prijsvraag, een masterclass en gerichte opdrachten krijgen kunstenaars dit najaar al de kans iets te maken op tien mede door bewonersgroepen geselecteerde plaatsen. Koster: ‘Alles is mogelijk. Het kan een gat in de grond zijn met een trapje erin of een zitzak in een boom.’ Een opmerkelijk initiatief. Zo krijg je slow down feel good inderdaad nog meer zin in de Wadden – zelfs aan de landzijde van de Waddendijken.
Slow food, slow care, slow change, slow gardening, slow management, slow urbanism, slow politics, slow sex, slow thinking – slow is in.
Friesland besloot vorig jaar op deze trend in te spelen. ‘De Friese landschappen en stadjes en dorpjes nodigen niet alleen uit tot bezichtiging maar ook tot overpeinzing. Friesland heeft de bezinningstoerist veel te bieden.’ Op het provinciehuis in Leeuwarden gaan de gedachten vooral uit naar de slow region langs de Wadden.
