De Veenkoloniën in het theater. Bert Hadders en Carmen Schilstra maken de muzikale theatervoorstelling Iemandsland over de zoektocht naar de Veenkoloniale roots. Artistiek leider Carmen Schilstra: ‘Wees trots op waar je vandaan komt’.
Drie jaar geleden werden Carmen Schilstra en muzikant Bert Hadders gevraagd door de provincie Drenthe om een toneelstuk te maken voor het gebied. ‘Maak iets moois voor de Veenkoloniën’ was de opdracht. De provincie wil cultuur stimuleren in gebieden waar bijna geen vast aanbod is. Schilstra en Hadders stelden een team samen en maakten de voorstelling ‘Iemandsland’ over de Veenkoloniën in de jaren ‘70. Ieder mens heeft een plek waar hij vandaan komt, is de gedachte achter de titel.
Brilletjes
In het toneelstuk keert de hoofdpersoon Berrie Kazimir (Albert Secuur) na dertig jaar terug naar de Veenkoloniën. Berrie is naar Engeland verhuisd voor een goede baan en keert terug omdat zijn vader heel erg ziek is. Daarnaast keert hij ook terug vanwege een weddenschap met zijn vrienden waarvoor hij op zoek gaat naar een oude lp. Bij zijn terugkomst wordt hij geconfronteerd met de plek die hij jaren geleden de rug heeft toegekeerd.
Iemandsland is geïnspireerd op de muziek van Bert Hadders over zijn jeugd in de Veenkoloniën. Zijn vierkoppige band De Nozems begeleidt het toneelstuk. Daarnaast is het toneelstuk ook geïnspireerd op de verhalen uit het team zelf, jongens die zijn opgegroeid in het gebied. Het viel het team op dat het allemaal dezelfde soort mensen waren die op een bepaalde manier waren opgegroeid. Het waren vroeger allemaal jongens met brilletjes en met dezelfde grote dromen. Ze wilden naar de grote stad verhuizen, ze wilden schrijven, popmuzikant worden of naar de kunstacademie. ‘Het hele team is nu teruggekeerd’, zegt Schilstra. Dit zijn ook verhalen die terugkomen in de voorstelling. Alle acteurs komen ook uit het Noorden.
Eigenheimers
De Veenkoloniën is volgens Schilstra een eigenheimersland. Het is een plek bij de Duitse grens waar iedereen zijn eigen weg gaat. Een gebied dat ook heel erg kampt met leegloop. Volgens Schilstra hebben de mensen er hun eigen regels, leven ze zoals ze zelf willen en moet je je daar niet te veel mee bemoeien. ‘Dat bedoel ik helemaal niet negatief, dat vind ik juist heel leuk.’ Zo’n project trekt volgens haar wel de aandacht. Het probleem van de krimp is er niet mee opgelost, maar het kan volgens Schilstra de mensen wel een goed gevoel meegeven.
Iedereen zou juist trots moeten zijn op waar je vandaan komt, vindt Schilstra, dat is wat ze met Iemandsland wil bereiken. Het op zoek gaan naar je roots is niet speciaal gebonden aan de Veenkoloniën. ‘Het is iets universeels. Als je ouder wordt, ga je altijd terugkijken.’
Bollenschuur
De voorstelling speelt in de Veenkoloniën zelf op een bijzondere locatie in Nieuw-Buinen, namelijk in de saffraanbollenschuur van een boerderij. Henk Schipper en Lizanne Elberse stelden hun schuur kosteloos beschikbaar. De schuur werd omgebouwd tot een theater met plek voor ongeveer 500 man publiek.
Vrijwilligers
Het team van Iemandsland wordt versterkt door een groep vrijwilligers, veel afkomstig uit het gebied zelf. Zij helpen bijvoorbeeld bij het ontvangen van gasten. Ook kinderen van de basisscholen in de omgeving helpen mee. Zij maken rekwisieten die gebruikt worden bij het toneelstuk.
Iemandsland is van 12 mei tot 7 juni 2015 te zien in de saffraanbollenschuur aan de Tweederde Weg (Zuid) 25 in Nieuw-Buinen. Kijk voor meer informatie op www.iemandsland.com
