De eerste column van Sanne Meijer ging over heimwee. Heimwee naar de Horizon.
“Een dorp in de verte al kunnen herkennen aan de kerktoren”, “de kerktorens die fier in het midden van het dorp staan” en “de karakteristieke kerktorens die boven het dorp uittorenen”. Het zijn enkele voorbeelden van de vele reacties die mensen hebben gegeven op de vraag wat zij nou Typisch Gronings vinden. De kerktorens van Groningen worden vaak genoemd – sterker nog, na de weidsheid van het land misschien wel het meest.
Ede Staal zong al over het torentje van Spijk. Pé & Rinus bezongen de Lopster toren. Wat is er dan zo bijzonder aan de kerktorens van Groningen? Overal in Nederland zijn toch kerktorens te vinden? Waarom associëren mensen kerktorens met iets Typisch Gronings?
Ik begrijp het…
Wij willen onze journalistiek zo open mogelijk houden omdat we onze liefde voor het Noorden graag met iedereen delen. Om deze onafhankelijke journalistiek mogelijk te maken, investeren wij veel tijd. Wij hebben lezers nodig om dit te kunnen blijven doen. Voor slechts €52,50 per jaar kun je ons steunen en krijg je vier keer per jaar ons tijdschrift opgestuurd.
