Vooral boeren beheren het landschap. Perverse productieprikkels, mest en gif hebben tot monotone velden geleid.

Weg zijn de slootjes, bloemrijke bermen en houtwallen. Weg zijn de hooilanden waarop de boer twee keer per jaar oogstte. Van de grasakkers haalt hij nu minstens vijf keer per jaar het snelgroeiende en eiwitrijke Engels raaigras, de velden kaalgeschoren achterlatend. Er is geen weidevogel meer die roept, slechts een enkele krassende kraai waarschuwt. De rijkdom van het landschap heeft plaatsgemaakt voor een saaie structuur.

Dit komt door de officiële Nederlandse ambitie om de voedselproductie in de wereld te helpen verhogen. Meer dan 60 miljard euro – zoveel exporteerden we in 2016 aan aardappelen, bloemen en zuivel.

Ruim de helft van de ruimte in ons ieniemienie-land is bestemd voor landbouw. Akkerbouwers telen er aardappelen en graan, melkveehouders benutten hun hectares voor groene …