Michael Horn nipt van zijn gemberthee aan zijn keukentafeltje in zijn huis in de Dorpsstraat op Vlieland. De schilderspullen in de hoek onthullen zijn liefde voor kleuren, vormen en voor hun samenspel. Op dezelfde keukentafel legt hij, als hij schildert, zijn onbeschreven doek, om het in te vullen met het beeld dat hij zo duidelijk voor zich ziet.
Een horizon, een volle maan boven een vrije zee. In rechte lijnen. Overzichtelijk. Simpel. Eenvoud is voor hem belangrijk, want er is al genoeg afleiding in het leven. Genoeg drukte. ‘Het is juist goed als wij mensen weer terug leren keren naar het niets’, zegt hij.
Michael is rust. Zachtheid. Hij kijkt niet weg en in zijn ogen ligt innige interesse. Hij is de verwondering voor de wereld niet verloren. En als hij spreekt, gebruikt hij…
Wij willen onze journalistiek zo open mogelijk houden omdat we onze liefde voor het Noorden graag met iedereen delen. Om deze onafhankelijke journalistiek mogelijk te maken, investeren wij veel tijd. Wij hebben lezers nodig om dit te kunnen blijven doen. Voor slechts €57,50 per jaar kun je ons steunen en krijg je vier keer per jaar ons tijdschrift opgestuurd.