Het valt me al een tijdje op: de ruimte waarvoor mensen zich
verantwoordelijk voelen is in dorpen groter dan in de meeste stadswijken. Het
begint al wanneer je een dorp binnen rijdt, bij het bordje met de plaatsnaam. Samen
in actie voor het dorpsfeest, het opknappen van de begraafplaats of een welkomstactie
voor nieuwe bewoners. Zo maak je samen je dorp.
Bij ons in de straat, in een wijk in Groningen-stad, vol
studenten, jonge gezinnen en mensen die er al dertig jaar wonen, is dat anders.
Wij ondernemen actie tot de rand van onze tuin. Daarbuiten is de ruimte van de
gemeente. Bij een scheve stoeptegel bel je een doorkiesnummer, toch?
Het leven is ook hartstikke vol en druk. School,
(thuis)werk, je huis netjes houden, hobby’s en vrienden. We hebben weinig tijd
over om een beetje …
Wij willen onze journalistiek zo open mogelijk houden omdat we onze liefde voor het Noorden graag met iedereen delen. Om deze onafhankelijke journalistiek mogelijk te maken, investeren wij veel tijd. Wij hebben lezers nodig om dit te kunnen blijven doen. Voor slechts €57,50 per jaar kun je ons steunen en krijg je vier keer per jaar ons tijdschrift opgestuurd.
