Sociaal-ruimtelijk adviseur en hogeschooldocent Mark Sekuur stoort zich aan de ruimte die auto's en parkeerplekken innemen op de plekken waar we wonen. Neem een voorbeeld aan autoluwe hofjes, vindt hij. Ruimtes die rustig, gezellig én divers in gebruiksmogelijkheden zijn.

Ze vielen me niet op. Al die stilstaande auto’s. Niet in de files, maar in de straten waar we wonen. Voor bijna elke woning één. We zetten ‘m het liefst vlak voor de deur. En ’s avonds strijden we allemaal voor het dichtstbijzijnde plekje. Verdorie! Weer twintig meter verder lopen omdat de buur iets eerder thuis was. 

Die auto bepaalt sinds de jaren zestig het beeld van onze openbare ruimte. Een fantastische bereikbaarheid is het uitgangspunt en ‘gemak dient de mens’ staat centraal. En eerlijk is eerlijk, ik ben ook blij dat ik bij mijn eigen huis kan parkeren. Maar toch, het wringt. 

De impact van al die hopen metaal in de straten waar wij wonen is enorm. Wat blijkt: de auto staat 95 procent van de tijd stil en het ruimtebeslag van één geparkeerde auto is 20 m2 (bron: …

Trefwoorden