Bij de naam Drente moet menigeen, naast turf, jenever en achterdocht, toch onwillekeurig denken aan het karakteristieke beeld van de es, het akkerbouwgebied dat direkt grenst aan het brinkdorp, waar je langs een kronkelende zandweg doorliep tussen wuivende rogge- en haverakkers vol met korenbloemen, wikke, kamille, veel gegons van insekten en waar je regelmatig patrijs en kwartel kon horen roepen.