Bij de naam Drente moet menigeen, naast turf,
jenever en achterdocht, toch onwillekeurig denken
aan het karakteristieke beeld van de es, het
akkerbouwgebied dat direkt grenst aan het
brinkdorp, waar je langs een kronkelende zandweg
doorliep tussen wuivende rogge- en haverakkers
vol met korenbloemen, wikke, kamille, veel
gegons van insekten en waar je regelmatig patrijs
en kwartel kon horen roepen.