Veertien uur bij de Oldehove voor de foto’s. Ik ben met de trein, bang dat ze de Chang Yang zullen stelen. Het is dan wel geen Dokkum, maar still. Eind februari stralend maart weer. Het eerste stuk van de reis heb ik een lichte migraineuze aura, als gevolg van, denk ik, m’n stofwisseling, een laat bezoek gisterenavond, maar vooral door de keuze, niet vuttend maar dynamisch de volgende periode in te gaan. Een goede relatie heeft een tumor, familieleden van mensen in mijn omgeving overlijden of worden daar tegen behandeld, m’n slager wordt vandaag begraven en ik had een vermeende tia.
De trein rijdt langs rijtjeshuizen uit de vijftiger jaren. De kopse einden naar het spoor. Ik heb daar, tijdens de bouw een winter gewerkt als schildersknechtje. Het was koud. We legden de stopverf in deksel…
Wij willen onze journalistiek zo open mogelijk houden omdat we onze liefde voor het Noorden graag met iedereen delen. Om deze onafhankelijke journalistiek mogelijk te maken, investeren wij veel tijd. Wij hebben lezers nodig om dit te kunnen blijven doen. Voor slechts €52,50 per jaar kun je ons steunen en krijg je vier keer per jaar ons tijdschrift opgestuurd.
