Een culturele woestijn met fantasieloze huizen, winderige pleinen, en trieste woonwijken die even steriel zijn als een nieuwe polderstad: Drachten. De vaart is eruit - gedempt in de zestiger jaren - en die moet weer terug. Een cultuuromslag, die B en W voorstaan, waarin niet alle inwoners zich kunnen vinden. Een reportage van de Volkskrantcorrespondent voor Noord-Nederland.

Alsof het zich schaamt voor zijn eigen lelijkheid. Zo verschuilt Drachten zich achter kilometers lange, hoge geluidswallen langs de A7 tussen Heerenveen en Groningen en langs de N31 naar Leeuwarden. Wallen die slechts worden onderbroken door de schreeuwerige achterwand van een moderne meubelboulevard. En dat is nog maar het zicht vanaf de weg. Vanaf het water, toch de raison d’ être van dit deel van Friesland, is Drachten, aan de monding van de Smalle Ee, voor een beetje boot niet te bereiken. Een betere vaarweg is na jaren van discussie nog altijd een utopie omdat natuurminnend Friesland het ontsluitende natuurgebied ‘De Alde Feanen’ wil sparen voor het nageslacht. En het spoor? Ach ja, het spoor. Bij de begrotingsbehandeling Verkeer en Waterstaat pleitte het toenmalige Tweede Kamerlid…

Trefwoorden