Hoe komt het dan dat bijna elk sectoraal belang in zoveel van die landschappen een plaats gevonden heeft en er nog steeds in vindt? En hoe komt het dat in de loop der decennia en eeuwen het ‘aanschuiven’ van telkens weer een nieuwe ruimtegebruiker aan de dis van het landschap de maaltijd steeds gezelliger maakte? De straatwegdorpen en landgoederen in de Wouden, ingepast in het oude slagenlandschap. De zijlen, de molens, de dijken en de pronkende architectuur op de oude kwelders van het Hoogeland en de nieuwe natuur en heel veel recreatie in de Drentse bossen. Het is allemaal de vrucht van het generatielang gespeelde spelletje ‘zwaan kleef aan’. Waar ging het dan mis? Wanneer begon het bouwwerk te kraken?
Onschuldig landschap
Stel je nog eens die Breugheliaanse maaltijd voor, waar elk…
Wij willen onze journalistiek zo open mogelijk houden omdat we onze liefde voor het Noorden graag met iedereen delen. Om deze onafhankelijke journalistiek mogelijk te maken, investeren wij veel tijd. Wij hebben lezers nodig om dit te kunnen blijven doen. Voor slechts €52,50 per jaar kun je ons steunen en krijg je vier keer per jaar ons tijdschrift opgestuurd.
