Groepjes goudplevieren die boven de weilanden rondcirkelen op zoek naar veelbelovende regenwormrijke plekken. In het veld een schermpje gemaakt van zeildoek die een menselijke gestalte aan het oog van de oplettende vogels onttrekt. De met wilsterfluit gemaakte, uitnodigende lokroepen die aanhoudend de aandacht van de vogels vragen.

Hier en daar zijn ze in najaar en voorjaar nog te ontdekken in het open weidelandschap van Noord-Nederland: de windschermen of ‘skûles’ van de wilsterflappers. Al vele eeuwen is het tafereel hetzelfde. In de luwte van zijn skûle wacht de wilsterflapper op voorbijtrekkende groepjes goudplevieren. Van Noord-Holland tot Groningen staan deze steltlopers bekend als ‘wilsters’. Verschijnen de goudplevieren op zijn netvlies, soms wel op een kilometer afstand van de skûle, dan grijpt de wilsterflapper de wilsterfluit die aan een touwtje om zijn nek hangt. Intens wordt het groepje wilsters op z’n ‘goudpleviers’ bezongen. Soms wordt deze zang beantwoordt. Dan komt het groepje naderbij. Die goudplevieren zien dan het groepje stelten (dit zijn opgezette vogelmodellen) in de wei. Afhankelijk van de …

Wij willen onze journalistiek zo open mogelijk houden omdat we onze liefde voor het Noorden graag met iedereen delen. Om deze onafhankelijke journalistiek mogelijk te maken, investeren wij veel tijd. Wij hebben lezers nodig om dit te kunnen blijven doen. Voor slechts €57,50 per jaar kun je ons steunen en krijg je vier keer per jaar ons tijdschrift opgestuurd.

Trefwoorden