Vanuit de lucht is de wereld plat. Ga op de windhaan van de Martinitoren zitten en alles en iedereen valt samen met zijn bovenkant. De bussen zijn hun daken geworden, de mensen hun kapsel of paraplu. Ga nog hoger en de windhaan heeft de Martinitoren opgeslokt. Het hoogste sluit het laatst aan. Alleen al daarom is het wel eens lekker overal bovenuit te steken.
Nog iets dat hoogte cadeau doet: rust. Alles dat zich diep beneden haast en druk maakt, is nu bevangen door een oogstrelende kalmte. Vanaf het wegdek komt die bus angstaanjagend aanstormen en lijkt de chauffeur het bakbeest nauwelijks meester. Maar uit de hemel wijkt het gevaarte geen centimeter af van zijn weloverwogen koers. De blik uit de hoogte vat de bewegingen samen en dat doet je je eigen gescharrel even vergeten.
Natuur…
Wij willen onze journalistiek zo open mogelijk houden omdat we onze liefde voor het Noorden graag met iedereen delen. Om deze onafhankelijke journalistiek mogelijk te maken, investeren wij veel tijd. Wij hebben lezers nodig om dit te kunnen blijven doen. Voor slechts €52,50 per jaar kun je ons steunen en krijg je vier keer per jaar ons tijdschrift opgestuurd.
