Het heeft iets van een reünie, daar in de vertrekhal van Lauwersoog, vlak voor de afvaart van de boot naar Schiermonnikoog. Het is 11 februari en even voor half twee. Evenals exact twee jaar geleden wordt op het eiland het literaire festival Schrijvers om de Noord gehouden.

Destijds stond dit initiatief in het teken van het 25-jarig jubileum van Noorderbreedte. Schrijvers in het Nederlands, Fries, Gronings en Drents ontmoetten elkaar gedurende drie dagen onder uitermate plezierige omstandigheden in verschillende Schiermonnikoger horecabedrijven, en gaven een enthousiast publiek een indruk van hun literaire mogelijkheden. Logisch dat er behoefte ontstond aan een vervolg. Vandaar dat reüniegevoel in die tweede week van februari. Voor bezoekers en deelnemers.

Hooggespannen verwachtingen

De helft van de schrijvers deed de eerste keer ook mee. De andere helft is nieuw en koppelt nieuwsgierigheid aan hooggespannen verwachtingen. Chris Elsinga is al vooruit gereisd om ter plekke de nodige voorbereidingen te treffen. Hij heeft het er druk mee. De opzet is groter dan de eerste keer. Nieuw is een bijdrage in het Schiermonnikoogs. En in de hervormde kerk is er die prachtige expositie van ruim zestig schrijversportretten van Ger Siks, Trudy Kramer en Herman van Hoogdalem. Portretten die voor een belangrijk deel te zien zijn en waren in de Noorderbreedte-rubriek Atelier Siks c.s. Later dit jaar zal dit werk ook in Friesland, Groningen en Drenthe te bewonderen zijn.

Eilander cultuurbeleid

Cultuurwethouder Louis Wiersema opent ’s middags de tentoonstelling. Hij rept van te ontwikkelen eilander cultuurbeleid waarvan eilanders en gasten moeten kunnen genieten en waarin deze expositie prima past. Wat de planning betreft valt er nog wel het één en ander te verbeteren, want de openingsavond van het festival valt samen met de raadsvergadering. Het lijkt mij niet moeilijk te kiezen en het weerhoudt burgemeester Fennema er in elk geval niet van de gezamenlijke literaire avond in een goed gevulde Ontmoetingskerk te openen. Net als twee jaar geleden waagt hij zich aan een gedicht. Gelukkig heeft hij ditmaal als illustratie bij een verhaal over regionale identiteit een niet al te lastige tekst uitgezocht.
Anton Korteweg, directeur van het Letterkundig Museum, neemt het vervolgens van de burgemeester over. Hij introduceert de verschillende schrijvers. Rutger Kopland begint en sluit de avond ook af. Tussendoor een zeer afwisselend programma in vijf verschillende talen. Het publiek luistert geboeid. Na afloop is hotel Van der Werff het centrale ontmoetingspunt voor schrijvers en toehoorders. Er zijn beroerdere plekken te bedenken.

Ademloze aandacht

Als ik de volgende ochtend door het dorp wandel is het koud en stil. Winters Schiermonnikoog. We komen traag op gang. ’s Middags verspreidt iedereen zich over het dorp en directe omgeving. Er zijn optredens bij Duinzicht, Rijsbergen, Sint Egbert en in de kerk, en ’s avonds ook in de eetzaal bij Van der Werff. Dat wordt dus dooreten, want om acht uur wordt het getik van bestek irritant.
Het optreden in de kerk van Cor Jellema is indrukwekkend. De kern van leven en dood gevat in poëzie. Ademloze aandacht.
Donderdagochtend, na weer een korte nacht, overweeg ik bij een opkomende griep of Schrijvers om de Noord 2 in alle opzichten geslaagd is. Niet helemaal dus. Bij een mogelijke volgende editie mag er best wat meer aandacht zijn van pers en publiek, al is de kleinschaligheid tevens de charme van dit festival. En wat mij betreft mag er ook geheel andere muziek te horen zijn. Instrumentaal misschien tussen al die verhalen en gedichten door?

Cultureel erfgoed

Bij de donderdagmiddagboot is het druk. Enigszins vermoeid gaan we weer aan boord. Op het water wordt gebladerd in de bundel waarin bijdragen van alle optredende auteurs zijn opgenomen. Een fraaie toegift en een tastbare herinnering waarmee een waardevolle bijdrage wordt geleverd aan het behoud van het cultureel erfgoed van de verschillende taalgebieden. Enkele toehoorders werken onderweg aan een gesigneerd exemplaar van de bundel. Voor het verzamelen van handtekeningen is zo’n boottocht een mooie gelegenheid. In Lauwersoog wordt gezoend en worden handen geschud. Zien we elkaar over twee jaar terug?