Afgelopen voorjaar kampeerden Olaf en ik in de vrieskou aan de Calcasieu-rivier in Louisiana. Terwijl wij ons warmden aan hete koffie en de eerste zonnestralen, keken we naar de snapping turtles die op boomstronken en stukken drijfhout klommen. Soms drie, vier tegelijk, de lange nekjes ver uitgestrekt naar de zon. Olijke beestjes, die snel het water in doken wanneer we te dichtbij kwamen. ’s Avonds liepen we, gewapend met zaklamp, langs het moeras. Overal waren bordjes die vertelden wat je kon verwachten in de zomp. Beverratten. Die hadden we al door het kroos zien glijden. Reusachtige baarzen. Olaf kreeg ze maar niet aan de haak. Via een houten loopbrug nog verder het donkere moeras in. Aan de andere kant weer een bordje. ‘De alligators niet voederen!’ stond erop. Dan konden ze wel een…
Wij willen onze journalistiek zo open mogelijk houden omdat we onze liefde voor het Noorden graag met iedereen delen. Om deze onafhankelijke journalistiek mogelijk te maken, investeren wij veel tijd. Wij hebben lezers nodig om dit te kunnen blijven doen. Voor slechts €52,50 per jaar kun je ons steunen en krijg je vier keer per jaar ons tijdschrift opgestuurd.
