De Vlielandse gloppen (steegjes), die de Dorpsstraat met het wad en de duinen verbinden, zijn vaak vernoemd naar bekende Vlielanders. De dichtende scheepsarts Jan Slauerhoff (1898-1936), die nauwe banden had met het waddeneiland, viel die eer niet te beurt. Maar bij de herdenking van diens zeventigste sterfdag doet Vlieland iets terug: met een speciale wandelroute en een expositie in het plaatselijke museum wordt zijn connectie met het eiland nader belicht.

Om de kleine Jan te laten aansterken stuurden zijn ouders, die in Leeuwarden een behangerszaak en stoffeerderij dreven, het astmatische kind geregeld naar Vlieland. Hij logeerde dan bij familie van zijn moeder Cornelia Pronker, een sterk geslacht van loodsen en zeevarenden. Ook toen hij in Amsterdam medicijnen studeerde, keerde hij nu en dan, al of niet met vriendinnen aan zijn zijde, naar Vlieland terug. Nog later nam hij er, tussen zijn reizen als scheepsarts door, soms de praktijk waar van dorpsdokter Goos van Terwisga.
Over Slauerhoff zijn drie biografieën geschreven. De eerste is van Constant van Wessem (1940), de tweede van Cees Kelk (1949) en de derde van Wim Hazeu (1995). De laatste twee biografen laten zich zeer positief over Slauerhoffs relatie tot Vlieland uit. ‘Vlieland is a…

Trefwoorden