Terwijl Bus 51 stilstaat voor de Van Mesdagkliniek in Groningen, rennen zichtbaar voor de inzittenden twee eekhoorntjes achter elkaar aan rond de stam van een eik en via de grond naar een beuk, waar ze verder cirkeltjes draaien. Niemand in de bus, die ís ochtends vooral is gevuld met middelbare scholieren, slaat er acht op. Ook de mensen buiten die erlangs fietsen of lopen, ontgaat het. Alleen een vrouw die bijna over de hitsige eekhoorntjes valt, houdt even in.
Uit een onderzoek van de VU in Amsterdam blijkt dat de interesse van kinderen voor de natuur steeds verder afneemt, zeventig procent van hen komt er zelfs nooit. Nou was dat twintig jaar geleden niet heel anders. We hadden in ons dorp buren die eerst in een grote stad hadden gewoond. Hun dochter wist niet beter of chocolademelk kwam uit een fles. Uien kwamen volgens haar wel van een dier, maar van welk wist ze niet. De kleur van de kip bepaalde de kleur van het ei.
Ik was in die tijd lid van de Nederlandse Jeugdbond voor Natuurstudie, wat mijn klasgenoten maar belachelijk vonden. Naar plantjes en beestjes kijken ñ ze moesten er niet aan denken. En demonstreren tegen de zure regen ñ ook al zoiets stoms. Waar is de zure regen trouwens gebleven? Bestond die ¸berhaupt wel? Of hadden wij, als aanhangers van new wave, die uitgevonden? We smeerden onze haren in met zeep, om op de zanger van The Cure te lijken. Zeep die verschrikkelijk in je ogen prikte als je door de regen naar school fietste. Tegenwoordig heeft niemand het meer over de zure regen, alleen nog over de opwarming van de aarde en de stijging van de zeespiegel.
Zo kan het met de natuur ook gaan: vandaag is die uit en volgende week is die vet cool. Uit angst dat natuur uit zichzelf nooit vet cool zal worden, heeft de VVD bedacht dat scholen het vak natuuronderwijs moeten geven. De partij neemt daar wel de tijd voor, want pas in 2015 horen kinderen weer te weten dat melk van een koe komt. Wel merkwaardig dat juist de VVD zich daar voor inzet. Als er één partij is die natuur onder aan de agenda heeft staan, is zij het wel.
Misschien waarderen kinderen de natuur wat meer, als ze weten dat die hun leven kan redden. De vader van een vriendin zat in de trein die in 1977 bij De Punt door Molukkers werd gekaapt. Opeens doken er vlak voor zijn raam reeën op. Hij kon zijn enthousiasme niet inhouden en wees de kapers op de dieren. De Molukkers bedachten zich niet en gooiden hem uit de trein. De man dacht dat ze boos waren omdat hij had gepraat of dat ze niet van dieren hielden, en verwachtte elk moment neergeschoten te worden, maar ze lieten hem gewoon gaan.
Uit een onderzoek van de VU in Amsterdam blijkt dat de interesse van kinderen voor de natuur steeds verder afneemt, zeventig procent van hen komt er zelfs nooit.
