Koekoeksklokkenluider

‘Goedemorgen, ik bel namens Natuurmonumenten. Kent u dat?’
‘Ja, daar ben ik ooit lid van geweest. Hoe komt u eigenlijk aan mijn nummer?’
‘U hebt waarschijnlijk ooit iets bij Wehkamp besteld, daar krijgen wij ons adressenbestand van. U bent dus lid geweest. Mag ik vragen waarom u bent gestopt?’
‘Ik was het niet eens met het beleid.’
‘Hoe dat zo?’
‘Er werden exoten gekapt en vervangen door inheemse bomen.’
‘Wat zijn exoten?’
‘Dat zijn soorten die hier oorspronkelijk niet thuishoren.’
‘Maar er werden toch nieuwe bomen geplant, dat is toch goed?’
‘Oud bos is toch wat anders dan nieuw bos.’
‘O. Maar wilt u toch niet weer lid worden en Natuurmonumenten steunen voor slechts twee euro per maand? Wij hoeven er financieel niet beter van te worden, maar willen ons sterker maken in de politiek.’
‘Wat is jullie standpunt ten opzicht van global warming en de koekoek?’
‘Global wat?’
Op dat moment werd de verbinding verbroken, waarschijnlijk door een meeluisterende baas die vond dat ik kostbare belminuten verspilde. Dat was jammer, ik had graag het beleid ten aanzien van dit probleem gehoord. Al vraag ik me af of de belster op de hoogte was van de verstrekkende gevolgen die de koekoek heeft voor de wereldeconomie. Het is algemeen bekend dat je geld op zak moet hebben wanneer de koekoek voor de eerste keer in een jaar roept, niet veel, wat kleingeld is genoeg om een goed financieel jaar tegemoet te gaan. Door het warme weer aan het begin van dit jaar had ik mij niet goed voorbereid. In T-shirt, rokje en op slippers werkte ik in de tuin, met nergens de mogelijkheid een cent te bewaren, en daar vloog de koekoek over. Ik stopte mijn vingers in mijn oren, maar het was al te laat. Ik was waarschijnlijk niet de enige, de huizenmarkt stortte in, de benzine werd onbetaalbaar en de aandelen begonnen aan een vrije val. Het is maar geld, waar maak ik me druk over, maar voor mij was de lol van dit jaar er wel af. Ik beraadde me op de mogelijkheid onderhuids een oud Hollands dubbeltje te laten inbrengen, toen ik iets hoopvols las. De door het rijk toegekende subsidie aan Airport Eelde van 18,6 miljoen euro voor baanverlening moet eerst nog aan de Europese Unie worden voorgelegd. De baanverlenging is na jarenlange strijd van voor -en tegenstanders helaas al een feit en alle bezwaren op gebied van milieu, flora en fauna zijn van de baan geveegd, maar elke vertraging is welkom.
Bij Wehkamp heb ik een koekoek besteld, die train ik nu om elk kwartier voor openstaande ramen te roepen. Ik heb een adreslijst van directeuren van milieu-onvriendelijke instellingen onder wier slaapkamerraam er gekoekoekt gaat worden. Geld verstoppen onder de matras heeft geen enkele waarde, innaaien in de zoom van een pyjama wel. Alleen, wie draagt er nog een nachthemd in het huidige opgewarmde klimaat?