Onlangs was ik te gast op een conferentie over de aanpak van vijf zogenaamde ‘aandachtswijken’ van een middelgrote stad in Nederland – vier daarvan tevens Vogelaarwijk. Ter discussie stond de mogelijke effectiviteit van diverse wijkactieplannen – van straatfeesten en buurttheater tot overlast- en preventieprojecten. Een wetenschappelijk onderzoeksteam doet daar onderzoek naar en rapporteerde tussentijds aan betrokkenen uit het veld: gemeentelijke ambtenaren, medewerkers van woningcorporaties, jeugd- en welzijnswerkers, politiemensen, en zelfs een enkele ‘gewone’ buurtbewoner. Academici en praktijkmensen – twee nogal uiteenlopende werelden, met alle communicatieproblemen van dien.
Toch viel me ook iets gemeenschappelijks op: het gebrek aan reflectie op een paar fundamentele vragen. Wat…
Wij willen onze journalistiek zo open mogelijk houden omdat we onze liefde voor het Noorden graag met iedereen delen. Om deze onafhankelijke journalistiek mogelijk te maken, investeren wij veel tijd. Wij hebben lezers nodig om dit te kunnen blijven doen. Voor slechts €52,50 per jaar kun je ons steunen en krijg je vier keer per jaar ons tijdschrift opgestuurd.
