Waarom struikel je in de stad over groenstroken maar kun je nergens een vers blaadje sla plukken? Dat ergerde stedenbouwkundige Mijnske Sival uit Groningen. Ze bedacht de mobiele tuin.
Hoe kwam u op het idee?
‘Ik dacht: waarom moet ik als ik zin heb in plukverse sla kilometers rijden naar een boerenwinkel op het platteland? Of, ingrijpender misschien, met het hele gezin verhuizen naar een huis met moestuin? Is er geen simpeler oplossing?’
Een moestuin in de binnenstad soms? Ik zie u al met de schoffel op de schouder door de Ebbingestraat lopen.
‘Vindt u het dan normaal dat stedelijke bebouwing en het platteland als voedselproductieplaats ruimtelijk zo ver uit elkaar liggen? Wat een ruimteverspilling! Waarom kunnen wonen en voedsel telen niet samengaan? Mijn oplossing werd: een luie stoel met twee brede leuningen waaruit vanalles groeit. Sla, kruiden als rozemarijn, of munt voor de thee. Toen ik dat eenmaal had bedacht, ontstond in sneltreinvaart een nieuwe kijk o…
Waarom struikel je in de stad over groenstroken maar kun je nergens een vers blaadje sla plukken? Dat ergerde stedenbouwkundige Mijnske Sival uit Groningen. Ze bedacht de mobiele tuin.
Hoe kwam u op het idee?
‘Ik dacht: waarom moet ik als ik zin heb in plukverse sla kilometers rijden naar een boerenwinkel op het platteland? Of, ingrijpender misschien, met het hele gezin verhuizen naar een huis met moestuin? Is er geen simpeler oplossing?’
Een moestuin in de binnenstad soms? Ik zie u al met de schoffel op de schouder door de Ebbingestraat lopen.
‘Vindt u het dan normaal dat stedelijke bebouwing en het platteland als voedselproductieplaats ruimtelijk zo ver uit elkaar liggen? Wat een ruimteverspilling! Waarom kunnen wonen en voedsel telen niet samengaan? Mijn oplossing werd: een luie stoel met twee brede leuningen waaruit vanalles groeit. Sla, kruiden als rozemarijn, of munt voor de thee. Toen ik dat eenmaal had bedacht, ontstond in sneltreinvaart een nieuwe kijk op ruimtelijke ordening en stedenbouw.’
U hebt zo’n stoel ook echt laten maken?
‘Iedereen kan hem zien. Mijn mobiele tuinstoel van gladgeschuurd, tweedehands steigerhout met wielen eronder staat in de etalage van het pand Ebbingestraat 22 in het centrum van Groningen. Daar is een wijkbureau van de gemeente gevestigd. Niet de zoveelste overlegplek van wijkbewoners en ambtenaren, maar een laboratorium waar stedenbouwkundigen, kunstenaars en vormgevers meedenken over plannen voor het stadsdeel dat vanaf nu Ebbingekwartier heet; het gebied van de Nieuwe Ebbingestraat, het Ciboga-terrein tot aan het UMCG.’
En hoe leidde sla in een stoel tot mobiele tuinen?
‘Door een paar stappen verder te zetten. Natuurlijk, je kunt bomen of ander groen in containers voor je huis zetten en meenemen naar je nieuwe adres als je verhuist. Maar wanneer ik groen-invullingen tussen de toekomstige bouwvlakken op het huidige Ciboga-terrein teken, gebruik ik om die groenelementen te installeren materiaal dat op het bouwterrein is achtergebleven. Van steigerplanken, oude stalen bouwroosters en petflessenafval maak ik het geraamte voor mijn mobiele tuinen. Mijn Mobiele tuin XXL komt aan het Boterdiep, is het plan. Dat ik bestaand materiaal hergebruik, maakt het bouwen goedkoop.
Het plan zit al in de pijplijn bij de gemeente. Het is een verticale kas geworden. Op de hoogste verdieping worden groenten gekweekt, op de etage daaronder komt een restaurant waar ze geserveerd worden. En gasten met een stadsbakfiets stallen die onder de pergola op straatniveau.’
Wanneer staat die mobiele tuin er?
‘Zo’n project door de regelgeving loodsen, kost al jaren. Intussen sta ik niet stil. Met het bureau Ideal & Co ga ik performances met groenten doen. Ook staat er een reeks designproducten op stapel, gebaseerd op groente. Zoals een collegetas met groenteprint. Kost maar 25 euro! Dan draag je “je tuin” de hele dag met je mee.’
Zie ook www.ebbingekwartier.nl
