Vooraf

Twee keer zo groot als de enorme watermassa van Blauwestad. Die omvang krijgt het Dannemeer, een nieuw moerasgebied bij Slochteren waarvan de aanleg in betrekkelijke stilte geschiedt. Zulke grootschalige natte natuur krijgen we in het Noorden steeds meer: in 2018 zal het areaal moeras het dubbele bedragen van dat in 1990. Noorderbreedte-redacteur Ineke Noordhoff doet verslag van het sluipende proces van verdrassing. ‘De euro’s van de waterbeheerders en die van de natuurmakers lachen elkaar toe.’
Over natuur gesproken: zij is tegenwoordig niet alleen bij voorkeur nat maar soms ook uitgerust met een transferium, zoals in Drenthe. Een speciaal ontworpen parkeerzone bereidt je mentaal voor op je bezoek aan een natuurgebied. In de rubriek Gek land (pagina 5) valt te lezen hoe dit in zijn werk gaat. ‘Het lijkt’, concludeert Wim Boetze, ‘alsof de stad zo lang mogelijk bij je moet blijven voordat je aan het landschap wordt toevertrouwd.’
De behoefte aan dergelijke natuur-wenplekken zou de komende jaren nog weleens kunnen toenemen, nu steeds meer mensen om praktische redenen weer in de centrale stad schijnen te willen wonen (pagina 2). Geen prettige ontwikkeling voor het toch al met krimp kampende platteland. Hoewel: de krimpcijfers krimpen intussen zelf ook, en de heersende krimpvrees is misschien sowieso wel overtrokken: zie het Noorderbreedte-krimpnieuws (pagina 3).
De stad Groningen groeit overigens al jaren, en blijft met iconen komen. Jongste beeldmerk is het Groninger Forum, een innovatief informatiecentrum over heden en verleden in een spectaculair gebouw. Deze toekomstige culturele trekpleister maakt deel uit van de onlangs begonnen vernieuwing van het stadshart (pagina’s 18-23).
In feite bevindt alle ruimte om ons heen zich in een permanente situatie van grote en kleine verbouw-ingen. Noorderbreedte laat met dit nummer weer in veel variaties zien hoe dat in het Noorden uitpakt.