Waarom zijn we in Noord-Nederland toch zo gevoelig voor bestuurders die iets roepen met als belangrijkste doel ons aan het denken te zetten? Waarom is het in deze contreien in het algemeen en in Drenthe in het bijzonder nog altijd gevaarlijk je kop boven het maaiveld uit te steken?

Het jongste voorbeeld is de commotie over een uitspraak van CDA-staatssecretaris Bijleveld over krimp. Met name noordelijke bestuurders vielen massaal over haar heen, toen ze de indruk wekte potentiële kopers te willen ontmoedigen een nieuwbouwhuis aan te schaffen in zogenaamde krimpgebieden. De staatssecretaris deed niets anders dan collega-bestuurders oproepen om hun verantwoordelijkheid te nemen en in het belang van de burgers een evenwichtige woningmarktsituatie te creëren. Veel wethouders dromen nog altijd van groei, groei en nog eens groei. Zo lang dat nog zo is, is het niet erg dat iemand de verantwoordelijkheid neemt en hen wakker schudt.
Ook Jacques Tichelaar kwam er al snel achter dat je hier niet zo maar van alles kunt roepen. Hij werd vergeleken met het paard van Troje. Waar…

Wij willen onze journalistiek zo open mogelijk houden omdat we onze liefde voor het Noorden graag met iedereen delen. Om deze onafhankelijke journalistiek mogelijk te maken, investeren wij veel tijd. Wij hebben lezers nodig om dit te kunnen blijven doen. Voor slechts €52,50 per jaar kun je ons steunen en krijg je vier keer per jaar ons tijdschrift opgestuurd.

Trefwoorden